Μαύρος φόντος με κόκκινα γράμματα

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Από τις διαδρομές της ψυχής μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έγραφες σκληρά με την φωνή σου...
O ήχος έσκιζε βίαια την ψυχή...
χάραζε τους χτύπους της καρδιάς...
Κομμάτιαζε το όνειρο...
Σκληρός ο αντίλαλος στοχεύει την ακοή...
Τα βέλη κομμάτιαζαν την πηγή του ήχου μου...
Έσφαζαν ψυχρά τους φθόγγους του...
Στάλες καυτές κόκκινες στιγματίζουν την σκέψη...
Κυλούν αργά αργά,την πνίγουν...
Η ύπαρξη της εξατμίζεται χωρίς ίχνοι...

Το τόξο ξεδιπλώνεται στα χέρια σου...
Τεντώνεις τα χέρια απειλιτικά...
Το βέλος κατευθύνεται αποφασιστκά...
Κομματιάζει το κρανίο...
Τα χέρια ντύθηκαν με αποστυρομένα γάντια...
Τα δάχτυλα εξερευνούν τα σκόρπια κομμάτια...
Στις παλάμες ξαπλώνεις τα δυο μάτια...
Αναζητάς να οικειοποιηθείς την λάμψη τους...
Ομοιώματα από σκοτεινούς κομήτες...
Θρυμματίζονται...
Ακουμπάς το μυαλό με τα νύχια σκίζεις τις κύστες...
Λάφυρα να αποκτήσεις τις σκέψεις μου...
Δραπετεύουν αόρατες στο άπειρο...
Βυθίζεις με θυμό το δάχτυλο στο λαρύγγι...
Ήθελες να ντύσεις τον λόγο σου από τις χορδές μου...
Να καπηλευτής τους ήχους μου...
Κρέμονται άψυχες στις νόθες επιθυμίες σου...
Η σιωπή προβάλει μαυροφορούσα...
Υποκλίνεται στο διάφανο δάκρυ...
Η πένθιμη φορεσιά της το αποροφά...

Τεντώνεις το πόδι προς τα πίσω...
Κλωτσάς με μίσος τα ερείπια...
Αυτά που απέκτησες από την επιδρομή σου...
Από την άδικη μάχη...
Καυτό το κόκκινο απλώνεται...
Ρυάκια κυλούν αργά...
Γλιστρούν στο ξεχασμένο λευκό χαρτί...
Λεκιάζουν της παρθενικές του ίνες...
Εμποτίζουν τους στεγνούς πόρους...
Απεικονίζονται τρεμουλιαστά γράμματα...
Έντονα όπως ο θάνατος...
Μαύρος φόντος με κόκκινα γράμματα...
Αφανήστικε το λευκό...
Τι ψάχνεις...
Δεν θυμάσαι...
Οτι με σκότωσες...

Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-11-2006