μιας ζωής σιγή

Δημιουργός: χρήστος

καλημέρα σε όλους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κράτησα μιας ζωής σιγή
για όλα τα λεπτεπίλεπτά μου
μα με τρομάζουν πιο πολύ
τ’ άθικτα απ’ τα ερείπιά μου

μα τι να πρωτοφοβηθώ
Ό,τι έχει φύγει κι επιστρέφει;
Ή ό,τι μένει αιώνια εδώ
Και την ψυχή μου καταστρέφει

Κι η φαντασία αιμορραγεί
το φως σαν χάνεται της μέρας
Βγαίνω απ’ τα όρια της γης
Σπάω τα σύνορα του αιθέρα
Σκάλες με παν στον ουρανό
Κι αγγίζω την περιστροφή του
Βλέπω μπροστά μου το κενό
και δεν τρομάζω στην μορφή του

Βγάζω το ντύμα το θνητό
Ντύνομαι αιγίδα του αθανάτου
Δεν θα θελα να ξεχαστώ
Σαν έρθει η ώρα του θανάτου

Κράτησα μιας ζωής σιγή
Μη δείξω, μη φανώ, μην πούνε
Μα τώρα θέλω με κραυγή
Να πω όσα μέσα μου πονούνε

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-11-2006