Ξένο σῶμα

Δημιουργός: medo

ἀπ' τὴν Ἄνω Πόλη ἴσαμε τὴν Σαλαμίνα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξένο σῶμα, ξένο πνεῦμα,
μὲ τοῦ φεγγαριοῦ τὸ νεῦμα,
πῆρα φόρα, κατηφόρα,
μὰ ὁ περίπατος εὐθύς.

Σούρνω τὰ φτερὰ στὸ χῶμα
καὶ τοῦ μπουκαλιοῦ τὸ πῶμα,
ψάχνω, μάταια, νὰ κλείσῳ
τῆς Πανδώρας τὸ κουτί.

Πικραμύγδαλο στὰ χείλη,
καὶ κινίνο γιὰ τὴν λήθη,
τὸ γυαλὶ νὰ μὴν ἀδειάζῃ,
πίνω γιὰ νὰ θυμηθῷ...

Στὸ μυαλό μου μελωδίες,
χαρτονένιες πολιτεῖες,
καὶ στῶν ἤχων τὸ παλάτι,
φτάνω ἀπόξω σιωπηρός.

Λίβας, Σοροκολεβάντες,
ταλανίζουν κούφιες βάρκες,
τῶν ὀνείρων μου σχεδίες
μὲς τοῦ θέρους τὴν ἀχλὴ...

καὶ τὸ βλέμμα μου βουλιάζει,
ὅταν ἔρθῃ τὸ ἀγιάζι,
τοῦ Αἰγαία τὸν μανδύα,
πέρα στὴν Ἐπανομή.

Ξένο πνεῦμα, ξένο σῶμα,
καὶ στοῦ φεγγαριοῦ τὸ γιόμα,
σπέρνω πούπουλα στὴν πέτρα
κι ὁ περίπατος μακρύς.

στὸν γιατρὸ-χρόνο Γιῶργο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-11-2006