Ντοματοεκχυλίσματα

Δημιουργός: Αστεροτρόπιο (Jeny)

Στην κολλητή μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πολλά έχουν γραφτεί, λιγότερα έχουν μεταδοθεί,
για τις κοινωνικές και παγκόσμιες επιπτώσεις,
τις αλλαγές που επιφέρουν -ειδικά την τελευταία δεκαπενταετία-
τα ΜΜΕ (ή Μεταδοτικά Μιάσματα Επικοινωνίας στη μία μορφή τους).
Η προφανής λέξη κλειδί είναι το τηλε.
Η αφανής λέξη κλειδί είναι η εξοικείωση.
Που με τη σειρά της θα προκαλέσει τη συνήθεια,
για να ακολουθήσει η σιωπηλή αποδοχή,
να πάρει τη θέση της η απάθεια χέρι χέρι με τον ωχαδερφισμό.
Κι έτσι να καταστείς ένα τέλειο εξάρτημα –ηλεκτρονικής πλέον- μηχανής,
ελαφρώς προγραμματισμένα σκεπτόμενο,
με την επίπλαστη ελευθερία λόγου και πολιτεύματος
στις προσταγές ενός αφανούς τηλεπαγκόσμιου κυβερνήτη.
Ενός (ή ενίοτε πολλών) τηλεδικτάτορα.
Εξοικείωση στη βία λοιπόν.
Ξέρετε ασφαλώς τι εννοώ.
Ζωντανές μεταδόσεις πολέμου λες και πρόκειται για ένα καλοστημένο
σενάριο βίαιης ταινίας που σπάει ρεκόρ στα ταμεία κι ανεβάζει τα ποσοστά
των μετρήσεων.
Μόνο που στα θύματα ρέει κατακόκκινο ζεστό αίμα κι όχι χυμός ντομάτας.
Αν μπορούμε πλέον να ξεχωρίσουμε τη διαφορά.
Αλλά τι μας νοιάζει εμάς. Όσοι τη γλίτωσαν από τα ναρκωτικά,
ευαρεστημένοι στην επιτυχία μας, κοιτάμε την πόρτα μας.
Δεν απειλούμαστε. Άρα τι μας νοιάζει!

Μετά από σκέψη λοιπόν, κατέληξα πως το περίεργο είσαι εσύ.
Διότι είσαι η μόνη εξαίρεση στον κανόνα που γνωρίζω στο δικό μου μικρό κόσμο.
-Αγνοώ επιδεικτικά την αλήθεια που προστάζει πως ο κανόνας είσαι εσύ
σε μια ξεχασμένη εποχή που αμφιβάλλω πλέον αν υπήρξε ποτέ.
Ζω στην εποχή που τα σχολικά βιβλία βαφτίζουν αναστάτωση την επανάσταση!–
Εσύ που χρόνια ολόκληρα εξοικειωμένη, ξαφνικά,
-Καλά, όχι τόσο ξαφνικά, μετά από μακρά απουσία στο τηλε -
μόνο με τη δύναμη της σκέψης σου,
την πίστη στην αντίδραση, καταλύεις το τέλειο σύστημα.
Το σώμα σου αντιδράει όπως η ψυχή σου.
Ιδρώνεις, τρέμεις ολόκληρη κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Δεν αντέχεις ούτε μία σκηνή. Ούτε μία. Βίας.
Το λάθος που βγαίνει απ’ τα κατάβαθα του είναι σου ανασύρεται
και γίνεται ολόκληρο μια φωνή διαμαρτυρίας.
Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό που άκουσα τα τελευταία χρόνια!
Αν μπορείς εσύ μπορούνε κι άλλοι. Μπορούν!
Είναι κι αυτό μια αρχή.
Ίσως προλάβουμε πριν γραφτεί στα σχολικά βιβλία
το αιματοκύλισμα ως ντοματοεκχύλισμα.
Πριν τα κοριτσάκια μάθουν πως ο έρωτας δεν συντελείται από δύο
αλλά από το λιγότερο τέσσερα μέλη ανεξαρτήτως ίσως φύλλου.
Καθότι η εξοικείωση σ’ αυτό που κάποτε ήταν
μυστικές φαντασιώσεις διαστροφής,
οδηγεί σήμερα στο καθεστώς μιας υγιούς νέας πραγματικότητας!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-11-2006