Ασμίλευτος Βράχος

Δημιουργός: Avalon, william Smith

...Κρουσταλόστρωτη ερημιά...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Άργησε πάλι να φτάσει ο ουρανός
απο τα δικά μας μέρη[/I]

μέρες τώρα ισορροπούμε στα γκρίζα και στα ασήμαντα
περιμένουμε ακόμη του Αγγέλους να γυρίσουν απο την πόλη
για να μας φέρουν τα νέα των ανθρώπων
και των ξένων τόπων

[I]Μέρες τώρα περπατάμε τους ασμίλευτους βράχους του χρόνου
και αναποδογυρίζουμε τις στιγμές
για να αδειάσουν απο τα αδιέξοδα
και τα ανέφικτα του δρόμου[/I]

[I]ετοιμόροπες ανάγκες γεμάτες έξαψη και ηδονή
και ανολοκλήρωτες συνεδρίες
οι δικές μας αποδράσεις[/I]

σταυροδρόμια πάνω στους ορίζοντες
λαξευμένα με άγραφους νόμους
και καθημερινές ανησυχίες
μιας ευμετάβλητης ειρήνης...

[B]Πόλεμος , έρχεται
σαν βροχή απο το πέρας....[/B]

αυτή η σκέψη δεν μπορεί να ησυχάσει ποτέ
πάντα κρατάει το όπλο στο χέρι
και σκοτώνει ανασφάλειες
μόλις περάσουν λαθραία τα σύνορά της...

Δε θέλω να τη ζήσω αυτή την παγκοσμιοποίηση των ουρανών
ποτέ να μην ξαναέρθει απο εδώ το γαλάζιο
αν είναι να έχω τέτοια κακή τύχη
και να μοιάσω στην ομίχλη μου...

[I]Έχει τόση μοναξιά αυτός ο κόσμος
που σκέφτομαι να εξάγω Αγγέλους William
για να τους κάνουν παρέα
σκέφτομαι να εισάγω παραισθήσεις
για να νιώσουμε άνθρωποι[/I]...

Τελικά το πήρα απόφαση
δε θα περιμένω τα νέα σου ζωή
θα ακολουθήσω τις δονήσεις
που δεν έχουν λόγια να μου πουν...

[I]Και θα σκαλίσω πάνω στη δική μου πέτρα
κάτι γράμματα γκρεμνά για να τα θυμάμαι[/I]

[I]"Σου γράφω και πάλι για να εξηγήσω την λεκτική σου μετάλλαξη"

"Συ είπας ότι τα όνειρα τα βράδια είναι μελαγχολικά στο άπειρο
προς βορά ταξιδεύουν ,χωρίς χάρτη και πλάνο, αναζητώντας την αφή των αισθήσεων,
γι αυτό ίσως στην Avalon ποτέ δεν ξημερώνει"[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-11-2006