Η Αλεσάντρα απ τη Τεργέστη

Δημιουργός: KTiNoS

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η Αλεσάντρα απ τη Τεργέστη
για τέχνη μιλούσε κι έκανε ζέστη …
Τα γαλανά της τα μάτια τη ψυχή μου άγγιζαν
και τα ξανθιά της μαλλιά το λαιμό μου μου στράγγιζαν.
Η Αλεσάντρα απ τη Τεργέστη
ταξίδια μας πήγαινε μας δίδασκε τέχνη….
Η Αλεσάντρα απ τη Τεργέστη
μια μέρα κουράστηκε
από μας, από τη ζωή και τη τέχνη …
Τότε δεν ήξερα για ζωή και ανθρώπους
και η ζωή μου μοιράζονταν σε Βόρειους τόπους.
Το λευκό της το δέρμα δεν μπορώ να ξεχάσω
στου Μαξιμιλιανού το κάστρο θα πάω να κλάψω
Όσο το σκέφτομαι ακόμα πονάει
Μα ποιος είμαι εγώ για να πω …
Που θα πάει ?
Είναι στιγμές…. είμαι σίγουρος….
από πάνω κοιτάει
Τις σαχλαμάρες που κάνω
παρατηρεί και γελάει…
Τελικά δεν άλλαξα πολύ από τότε
Καβαλάω μηχανή
κοντό το μαλλί
κι όλα από κει …
Αλεσάντρα μου λείπεις
σου λέω πολύ…
μου τη βαράει και κλαίω σα παιδί …
μεθυσμένος φωνάζω γιατί γιατί…
Μα την απάντηση έχω πάρει …
Και σπάει σα γυαλί
στου κόσμου ετούτο τη σκληρή επαφή
μια νέα ζωή γεμάτη ελπίδες
που η μοντέρνα κοινωνία
την έκανε βίδες ….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-11-2006