ʼδεια αγκαλιά

Δημιουργός: Νίκος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η ζωή μου η άδεια
ψάχνει μέσ'τα σκοτάδια
τα δικά σου σημάδια
που ακόμα κρατά.

Αντοχή που τελειώνει
σα τον πάγο που λιώνει
λασπωμένο το χιόνι
που η ψυχή μου πατά.

Η χαρά έχει φύγει
το κενό με τυλίγει
σαν θηλειά και με πνίγει
σε πηγάδια βαθειά.

Απροσπέλαστη μέρα
σα τον σκόρπιο αέρα
φεύγει, χάνεται πέρα
ζεί σε άδεια χαρτιά.

Σαν τραγούδι η σιωπή μου
στο αχανές της ερήμου
καίει το κάθε φιλί μου
σε μια άδεια αγκαλιά.

Η απουσία σου μοιάζει
οροφή πιά που στάζει
παραθύρι που μπάζει
στο βαρύ το χιονιά.

Μοιάζει η μνήμη με τρένο
σε σταθμό ξεχασμένο
μέσ'το χρόνο θαμμένο
σαν σβησμένη φωτιά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-08-2003