Οι σκέψεις ενός Μεσολιγγίτη

Δημιουργός: AGGE, Άγγελος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήρθε πάλι το πρωί
και όλοι οι Τούρκοι είναι ακόμα μαζεμένοι,,
έξω από τα τείχη περιμένουνε μαζί,
να κατακτήσουνε ακόμα μία πόλη.

Οι στρατιώτες μας φτώχευσαν και πεινάνε
και τα παιδιά μοιάζουν όλα με νεκρά,
ο αέρας έχει χρώματα της άνοιξης,
μας στις ψυχές Ελλήνων υπάρχει χειμωνιά.

-Όσο αντέξαμε αντέξαμε,
ακούστηκε του αρχηγού μας η φωνή.
-Εμπρός ,λοιπόν, όλοι για να παλέψουμε
και ξεχυθήκαμε μαζί την Κυριακή.

Η πύλη να τώρα άνοιξε
και περπατούσαμε εμπρός καμαρωτοί,
δεν είδα πόσοι ήταν πίσω,
γιατί στεκόμουνα στην πρώτη την γραμμή.

Παραταχθήκαμε μπροστά από το κάστρο
και χρώμα Τούρκων είχε βάψει τα βουνά,
κανείς δεν σκέφτηκε πως κάναμε ένα λάθος,
για την Ελλάδα θα πεθάνουμε ξανά.

Και όλοι τρέξαμε επάνω τους με θάρρος,
ένας-ένας χανόμαστε κοντά,
μόνος μου έμεινα και κράταγα την σημαία,
όταν ένα βόλι εμέ με βρήκε στην καρδιά.

Κι όλα τελειώσαν Κυριακή,
Θεού χαρά...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-12-2006