Χαμένες Πατρίδες

Δημιουργός: Μετέωρος Άγγελος

Κυρήνεια, Λευκωσία, Αμμόχωστος. Δεν ξεχνώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όσα νησιά φορέσανε της ομορφιάς το στέμμα
βαριά σκιά τα σκέπασε και μοίρα τραγική
κάποια ακόμα πνίγονται μες το δικό τους αίμα
κι άλλα τυφλά προσμένουνε Θεό και λυτρωτή

Με μοιρολόγια πλέκουνε θρηνητικά τραγούδια
για τις πατρίδες π’ άξαφνα σχιστήκανε στα δύο
τα χώματα του φονικού δεν βγάζουν πια λουλούδια
και τα αρχαία μάρμαρα ασφυκτιούν στο κρύο

Στο χώμα τόπων άμωμων ριζώνουν τραγωδίες
παραδομένο το παρόν σε ένοχους ανθρώπους
οι προσμονές επιστροφής φαντάζουν πια αστείες
κι οι φόβοι σα φαντάσματα διασχίζουνε τους δρόμους

Κι αν όλα ο χρόνος τα σκορπά βαθιά στη λήθη
κι η ιστορία γράφεται με πένα των φονιάδων
οι μαύρες ώρες του διωγμού δεν σβήνονται σα μύθοι
ή σαν κουβέντα άσκοπη στα χείλη αρχοντάδων

Στο αίμα μεταγγίζονται τα θραύσματα της μνήμης
μ’ επιθυμία ασίγαστη την πληρωμή της μοίρας
με προσμονή να ξεχυθούν στην αγκαλιά της δίνης
επιζητώντας την ορμή σαρωτικής πλημμύρας

Όσο υπάρχουν άνθρωποι με βλέμμα θαρραλέο
το όραμα του γυρισμού δεν θα χαθεί στη νύχτα
γιατί στου κόσμου το ρηχό και ανούσιο φευγαλέο
αθανασίας άγαλμα προσμένει κάθε αλήθεια

Γιατί του δίκιου οι εραστές δεν ζούνε σκλαβωμένοι
τη γή που τους μεγάλωσε δεν δέχονται μισή
δεν λησμονούν το θάνατο που μέσα τους βαραίνει
και πως φιλί ανάστασης κρυφά τους καρτερεί

Μετέωρος Άγγελος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-12-2006