Μεταξένιο Πανί

Δημιουργός: sorrowman

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξεσκεπάζω και σκεπάζω με τα χέρια μου τον ήλιο…
Μ’ ένα πανί μεταξωτό μα σκουριασμένο…
Και στην ελπίδα μένω…
Κάθε μέρα ζωντανεύω για να’ ρθείς να με σκοτώσεις…

Ξεσκεπάζω και σκεπάζω με τα χέρια μου τον ήλιο…
Μα ο ήλιος με τυφλώνει… Το σκοτάδι με τυφλώνει…
Και τον κόσμο πια δεν βλέπω…
Κάθε μέρα τυφλωμένος την εικόνα σου ατενίζω…

Ξεσκεπάζω και σκεπάζω με τα χέρια μου τον ήλιο…
Αναμάρτητος αλήτης, τη μια ζέστη τη μια κρύο…
Και στην ευχή γαντζώνομαι… Μα δεν αντέχω τα θερμοκήπια…
Ζέστανε με ή πάγωσε με…

Ξεσκεπάζω και σκεπάζω με τα χέρια μου τον ήλιο…
Θέλει θάρρος και στα δύο, σαν του έρωτα προφήτης…
Πάντα τη ζωή με τόλμη χαϊδεύω…
Κάψε με ή πέτρωσε με…

Και μαζεύω το πανί, υφαντό από σκουριά μα μεταξένιο.
Ο ήλιος έσβησε, έφυγε, χάθηκε…
Και το φεγγάρι φάνηκε…
Μα δεν μπορώ να σκεπάσω το φεγγάρι… Ποτέ…
Φτιάχνει στη ζωή μου το πιο λαμπρό σκοτάδι…
Και το πανί, τσαλακωμένο, δεν άντεξε… Έλιωσε…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-12-2006