Τό καπέλο

Δημιουργός: agrampeli

μου βγήκα απο το ποιήμα το nicola τα ψηλά ποτύρια και του το χαρίζω αυτό

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τό καπέλο

Γάμος θα εγινότανε
Με νυφικό καί βέλο
Καί μένα με εθέλανε
Να είμαι με καπέλο

Τούς λέγω εγώ δέν θάλω
Γιατί είμαι χωριάτα
Θα με κοροιδεύουνε
Σάν περπατώ στή στράτα

Πού λέτε μένα πήρανε
Σε ένα μαγαζί
Καπέλο να μου φτιάξουνε
Καί η νύφη ήταν μαζί

Καπέλα εμένα δώσανε
Γιά να τα δοκιμάσω
Το γέλιο όπου έριξα
Ποτέ δέν θα ξεχάσω

Το πρώτο σάν μου φόρεσαν
Απάνω στό κεφάλι
Μες τόν καθρέπτη κοίταξα
Και έβλεπα μιά άλλη

Από τα γέλια έσκασα
Γιατί να σάς το κρύψω
Στα μεγαλεία τον εαυτόν
Δέν ήθελα να ρίξω

Λέω στην νύφη δέν θέλω
Κόρη μου να γελάνε
Με το καπέλο σάν με δούν
Αυτοί που μ΄αγαπάνε

Γιατί μ΄αρέσει έτσι απλά
Νάμε ο εαυτός μου
Και δέν με νοιάζει τι φορά
Η έχει ο διπλανός μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-12-2006