Νοστάλγησα τα πέτρινα φιλιά σου

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξερίζωσα μια ρίζα της καρδιάς μου
Και φύτεψα για σένα μια ζωή
Καινούρια κάνε σχέδια κοντά μου
Η αγάπη όσα θέλει τα μπορεί.
Κι αν πάλι δεις την άσχημη πλευρά μου
Και φτάσεις ως το τέλος πιο νωρίς
Βρες ένα τρόπο να σκοτώσεις τα όνειρά μου
Είναι πιο εύκολος ο θάνατος, θα δεις…

Τα μάτια σου αντίκρισα για λίγο
Κι αγκάλιασα του ήλιου τη φωτιά
Σ’ αγάπησα κι ας είπες πως θα φύγω
Δεν έπαψα να ζω εκεί κοντά
Κι αν όπως λες είναι η απόσταση μεγάλη
Κι η απουσία του κορμιού μου φυλακή
Έχει ο χρόνος τα γυρίσματα και πάλι
Θα σε κρατάει μια ανάγκη ζωντανή…

Νοστάλγησα τα πέτρινα φιλιά σου
Και την ανάσα σου που λιώνει και γυαλί
Αυτούς τους χτύπους που χορεύει η καρδιά σου
Κι αυτό το βλέμμα σου που μοιάζει με βροχή
Κι αν κάποια βράδια σε μάτωσαν οι λέξεις
Και σε κουράσανε οι ίδιες προσευχές
Κράτα γερά και κοίταξε ν’ αντέξεις
Δεν ζει ο έρωτας αυτός μ’ αναστολές….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-12-2006