Ένα Ηπειρώτικο πανηγύρι

Δημιουργός: Ηπειρωτης

Χρόνια πολλά και καλά Χριστούγεννα σε όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το χωριό γιορτάζει, διήμερο πανηγύρι, παραμονή και ημέρα εορτής της αγίας Παρασκευης. Ο εσπερινός τελείωσε και ο κόσμος γυρίζει στα σπίτια του προκειμένου να ετοιμαστεί.
Στη πλατεία του χωριού τα τραπεζοκαθισματα είναι έτοιμα….
-Γάμος γίνεται;
-Όχι, πανηγύρι.
-Τι πανηγύρι;
-Γιορτάζει το χωριό τη χάρη της αγίας Παρασκευης. Θ’ ανταμώσουν όλοι οι χωριανοί στη πλατεία, εδώ κάτω από τον πλάτανο, και θα γιορτάσουν ενωμένοι σαν μια οικογένεια. Οι ξενιτεμένοι του χωριού θ’ αγκαλιαστούν με συγγενείς και φίλους. Θα πιούν, θα φάνε, θα χορέψουν πριν πάρουν και πάλι το δρόμο της ξενιτιάς. Μα πριν φύγουν θα ευχηθούν ‘’και του χρόνου’’.
-Και πότε θα ξεκινήσει το πανηγύρι;
-Ε, σε λίγο γύρω στις δέκα με έντεκα…
Σε μια γωνιά της πλατείας καμιά εικοσαριά λάμπες φωτίζουν το πατάρι της ορχήστρας και την αυτοσχέδια πίστα. Εκεί θα καεί το πελεκούδι που λένε!!
Οι μουσικοί κουρδίζουν τα όργανα.
Κλαρίνο: ντο ρε μι φα σολ λα σι ντο…
-Πριμαρισε το λίγο, δώσε λίγο βάθος….
Βιολί: ντο ρε μι φα σολ λα….
-Εντάξει…
Λαούτο: ντο ρε μι φα# σολ λα# σι…
-Δώσε λίγο μπάσο στις χαμηλές μου….
Ντέφι: ντουμ τα τα ντουμ τα…
-Λίγο βάθος στην ηχώ και είμαστε εντάξει…
Όλα λειτουργούν ρολόι. Αχχ αυτή η μυρωδιά απ’ τα καλοψημένα παιδάκια, την προβατίνα και το κοτόπουλο, σου σπάει τη μύτη. Οι παγωμένες μπύρες και τα κρασιά, όλα στην εντέλεια.
Οι πρώτοι πανηγυριστές καταφθάνουν και οι υπόλοιποι δεν αργούν. Σε λίγο δεν θα βρίσκεις τραπέζι και καρέκλες να κάτσεις. Οικογένειες, παρέες, νέοι, γέροι, παιδιά, όλοι μαζί ένα σώμα….
Τα κοψίδια σερβίρονται με ταχύτητα πολυβόλου, το ίδιο και τα πιοτά. Ξεκινάει και η ορχήστρα ως συνήθως με το Σκάρο….
-Άιντε παιδιά πάμε…
Τρώνε, πίνουν, κουβεντιάζουν, ενώ οι μουσικοί λένε τα τραγούδια της τάβλας.
Μια παρέα σηκώνεται…
Παραγγελιά…..
-Το Μπεράτι…
Όρε μανα μου με τι μεράκι ξεκινάνε, 50 ευρώ στους μουσικούς.
-Το Σαμαντάκα, τους Κλέφτες, τα Κλάματα…
Ακολουθούν κι άλλες παρέες, το κέφι ανάβει.
-Ζαγορίσιο, την Παπαδιά, το Καραπατάκι, το Αρβανίτικο….
-Α ρε μερακλήδες…
Οι μουσικοί σαν μηχανές που δεν κουράζονται, εκτελούν πιστά τις απαιτήσεις όλων.
Το ψωμάκι τους βγάζουν κι αυτοί. Άντρες, γυναίκες, νέοι, γέροι, όλοι στο χορό το κέφι καλά κρατεί….6:30 το πρωί και τέσσερις, πέντε παρέες κρατούν ακόμη το χορό.
-Οπα, αρκετά…φτάνει γι απόψε. Σε λίγο αρχίζει η πρωινή λειτουργία, όλος ο κόσμος θα πάει….αλλά μην ξεχνάτε, το βράδυ το πανηγύρι συνεχίζεται, με περισσότερο κέφι, να ‘στε όλοι εδώ.
-Ξεχνιούνται μωρε τέτοια πράγματα; Δεν ξεχνιούνται φίλε μου….


Όντως δεν ξεχνιούνται…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-12-2006