Το ποτάμι του πάθους

Δημιουργός: Angel_eyes, Δώρα

Ποτέ δεν ξέρεις τι είδους έμπνευση σου φέρνει η νύχτα....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Και εκεί ξεκινάει το ποτάμι.Στην αρχή σιγά και μετά πιο γρήγορα.Εκεί ξεκινά το ποτάμι.Περνά πό τα βουνά , τους κάμπους,μέσα από την ασχήμια και την ομορφιά του κόσμου.Αφυπνόζει τις αναμνίσεις των ανθρώπων. Ξυπνά φοβίες, συναισθήματα,μουσικές, φωνές.Θυμίζει τις αμαρτίες στους ανθρώπους.Έτσι πάει το ποτάμι.Δε σταματά. Πάει το δρόμο του....Και κάπου εκεί συναντά εμένα και εσένα, εγκλωβισμένους στους γυάλινους, εύθραυστους κόσμους μας. Το γυαλί σπάει και εμείς κυνηγάμε το ποτάμι... Το ποτάμι του πάθους... Ξέρουμε ότι έχει τέλος, μα εμείς το κυνηγάμε σαν μικρά παιδιά.Περιμένουμε τι θα γίνει μετά. Αλήθεια, τι υπάρχει μετά? Μετά.... τίποτα. Τέλος διαδρομής. ο καταρράκτης....


Τίποτα δεν άξιζε τον κόπο. όλα είχαν πόνο. Και τώρα πια το ξέρουμε ακι οι δύο.[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-01-2007