Μετά σιωπές

Δημιουργός: ΚαΤερίνη, Όπου φτάνει η σκέψη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center] Μετά σιωπές...

Μες το πρόσωπο σου
έσβησε το φως σου,
έκφραση δεν έχει
άρχισε να βρέχει
χάραξαν ρυτίδες
λόγια καταιγίδες.

Φεύγουν τα χρόνια
δίχως ενοχές
άχρωμες μόνες
κι άδειες αγκαλιές
όσα με πίκραναν
μουλιάζουν στις βροχές
πέφτουν στα κύματα
και σβήνουν οι σκιές.

Μετά σιωπές...

Λόγια σαν νυστέρι
μάτωσαν το χέρι
γκρίζο αίμα στάζει
τη ζωή σκουριάζει,
στέγνωσε το στόμα
πάγωσε το σώμα.

Όπως τ’ αστέρια
που πέφτουν τις νυχτιές
σβήνουν τα όνειρα
που κάναμε στο χθες
έρχονται φεύγουν
σε ώρες σιωπηλές
αφήνουν στάχτες
κι άδειες αγκαλιές.

Μετά σιωπές...

ΚαΤερίνη.
10.1.07[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-01-2007