Τι μας μένει τώρα πια

Δημιουργός: Ζήνωνας

Ό,τι αξίζει, στο χρόνο αντέχει.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τι κι αν μπήκε νέος χρόνος,
όλα ίδια μου φαντάζουν,
δεν με παίρνει άλλο ο πόνος,
τα σωθικά μου σιγοβράζουν.

Ποια ξενύχτια, ποιες θυσίες,
πόση υπομονή να κάνω ακόμη,
είναι όλα ονειροφαντασίες,
επιβάτης είμαι ξανά στο ίδιο το βαγόνι.

Τι μας μένει τώρα πια,
που όλα τα όνειρά μας σβήσαν,
οι αναμνήσεις μας καήκαν στη φωτιά,
κι όλοι οι φίλοι μας αφήσαν.

Μου' πες να κοιτάω ψηλά,
τον ήλιο μες τα μάτια,
μου' πες πως όλα θα πάνε καλά,
μα η καρδιά μου έγινε κομμάτια.

Κομμάτια που ποτέ σου δεν αγάπησες,
δε μάζεψες, δεν ένοιωσες.

Οι θύμησες σου με σκοτώνουν,
μα εντελώς παράξενα με δυναμώνουν.
Αγάπα με αν με χρειάζεσαι έστω και λίγο,
αλλοιώς άσε με μακριά από' σένα να ξεφύγω.

Όταν αποφασίσεις και ξέρεις πια τι θέλεις,
ξέρεις που θα' μαι' γω, εκεί να με γυρεύεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-01-2007