Μεσάνυχτα

Δημιουργός: Μάρα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γυρίζω σπίτι,το κορμί κι ο νους
γεμάτα αλκοόλ και καπνό.Μπαίνω,ψάχνω...την ανάσα σου
την αγωνία στο βλέμμα σου
που γίνεται χαμόγελο μόλις με βλέπεις,πουθενά εσύ...
Η δουλειά με κούρασε,
έρχομαι να βρω την αγκαλιά σου,
το φιλί σου και το συνηθισμένο
μα τόσο αγαπημένο,
σε κούρασαν γλυκιά μου?
Κοιμάμαι...Ύπνος βαρύς,
δεν μ'ανακουφίζει.
Σε ψάχνω στα όνειρά μου.
Πουθενά εσυ.
Ποιός με τιμωρει?
Επαψε να χτυπά η καρδιά μου ανέμελα.
Λογικη και καρδια γίναν ένα.
Τι σκληρή τιμωρία να μην ταξιδεύει
η καρδιά στο σύμπαν...
να μένει
φυλακισμένη στο σώμα...
Ξυπνάω,κοιτάω γύρω...
Πατέρα,
ακριβέ μου πατέρα
έλα πια στο σπίτι,
κοντά μου,
το ρολόι
πλησιάζει μεσάνυχτα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-09-2004