Σιωπή

Δημιουργός: αγαθομανής και επιπολαία

Επιστροφή στη μακρινή φυλή μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σ΄ όσους με πρόσεξαν τη μέρα που πέρασε, ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ από ψυχής.
Ήταν για μένα μια καταπληκτική εμπειρία, να γνωρίσω τον πλούτο της νεώτερης
ελπιδοφόρας ποίησης.
Συγχαίροντας τις δημιουργίες σας και την αδιαπραγμάτευτη προς τα μέσα δύσκολη
αλλά επιτυχή πορεία , επιστρέφω τώρα στη σπηλιά μου, απ' την οποία σπανίως εξέρχομαι,
στρογγυλοκαθισμένη στη μονήρη οκνηρή μεγαλοθυμία μου, ορεσίβια αρκούδα καφέ (επίσης
ένα από τα επτά μου πρόσωπα). Από κει θα κρυφοβλέπω με το μισάνοιχτο αριστερό μου μάτι
τα νέα σας και θα γρυλίζω ικανοποιημένη απ' την τιμή που κάποτε σας γνώρισα.
Αυτό που ακολουθεί σας αφιερώνω, όχι σαν πόνημα κάποιας αξίας, αλλά σαν καταγγελία
της περιθωριακής μου διαστροφής.



Μη μου μιλήσεις αν με δεις στον κήπο,

μαζεύω φύλλα, να τα φυλακίσω στο μεγάλο λεξικό.

Είναι μια μυστική τελετή θυσίας στο χρόνο

που αφορά εμένα κι εκείνη,

καθώς θα φυλλομετρά βιβλία του παρελθόντος,

σε ευτελή παλαιοπωλεία του μέλλοντος.


Μήνυμα σε μπουκάλι στη θάλασσα,

που επιζητεί οπωσδήποτε παραλήπτη

για να του κοινοποιήσει ένα πνιγμό

-σε ανεξερεύνητα βάθη ωκεανών-

που σχέση καμιά δεν έχει

με το χωροχρόνο της πιθανής αποκάλυψης.


Μη μου μιλήσεις, δεν είμαι στον κήπο,

είμαι στο μπουκάλι και ταξιδεύω.

Ένα φύλλο από χαρτί,

μια κραυγή για βοήθεια

και μια σιωπή…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-01-2007