το ζεϊμπέκικο της ευδοκίας

Δημιουργός: zoympoyli

πάντα αναρωτιόμουν πως θα ήταν το περίφημο αυτό ζέϊμπέκικο με λόγια... τελικά βρήκα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο ταβερνάκι το γνωστό στην γωνιά,
Θα είσαι μόνος μέσα στην παγωνιά.
Στο ταβερνάκι το μικρό θα γυρνάς,
Μετανιωμένος αφού δεν την κρατάς

Ξημερώνει και βραδιάζει
Και η θλίψη μέσα μοιάζει,
Στην καρδιά σου να χει βάρδια,
Μόνιμη μες στα σκοτάδια.

Ξημερώνει και βραδιάζει,
Μα εσένα δεν σε νοιάζει,
Στο κελί σου υποφέρεις
Και τον χάρο τώρα θέλεις.

Ξημερώνει και βραδιάζει,
Μα η σκέψη σου βουλιάζει,
Στο αντίο που της είπες,
Φαίνεται μαχαίρια είχες.

Στο ταβερνάκι στο γνωστό θα σε βρω,
Να πίνεις πάλι μόνος σου τον καημό.
Στο ταβερνάκι το παλιό θα ΄σαι εκεί,
και θα ν΄ η σκέψη σου σαν κρύο κελί.

Στο ταβερνάκι το γνωστό στην γωνιά,
Θα είσαι μόνος μέσα στην παγωνιά.
Στο ταβερνάκι το μικρό θα γυρνάς,
Μετανιωμένος αφού δεν την κρατάς



*** ελπίζω να μην παρεξηγηθώ απο τους δημιουργούς του ..... αν φέρετε οποιαδήποτε αντίρρηση για την δημοσίευσή του στίχου, παρακαλώ πέστε το για να το διαγράψω...***

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-01-2007