Memento Mori

Δημιουργός: sorrowman

Αφιερωμένο στους Λυκανθρώπους, στη Γοτθική Πύλη και στους Γητευτές Του Φεγγαριού...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έτσι ξαφνικά… Η γη γύρισε ανάποδα…
Το μέσα βγήκε έξω… Το έξω μέσα… Τα έγκατα έγιναν πλάση… Η πλάση στάχτη… Κι ο ήλιος τρέχει… Μια μαύρη τρύπα ορμάει προς τη Δύση…
Λαχανιασμένος κι εγώ… Με πορεία προς τη Δύση, προς το φως, προς την άκρη του κόσμου… Ξοπίσω μου η λάβα, χείμαρρος, πεσμένα δάκρυα, στα κλωνάρια φυτρώνουν αρπακτικά, εμφύλιος φόβων, ονείρωξη…
Το φως με πλησιάζει… Η άκρη του κόσμου γαρνιρισμένη ελπίδες… Οι πελαργοί σέρνονται… Ένα σμήνος από φίδια πετά κι αυτό προς το φως. Η σελήνη πέθανε… Οι Άγγελοι κοιμούνται… Οι Δαίμονες χαμουρεύονται… Κομμάτια πάγου οι ανάσες μου φλέγονται…
Έφτασα… Ένα φως στην άκρη του κόσμου… Ένας ήλιος δειλός… Απέναντι το κενό… Ο ουρανός γεμάτος ηφαίστεια, κόκκινη λάβα πέφτει, σαν βροχή από αίμα, πάνω στη θλίψη… Ένα βήμα πριν το κενό… Στην άκρη του κόσμου… Αν δύσει ο ήλιος εδώ, θα δύσει παντού… Κράτα γερά…
Ο ήλιος έφυγε… Τον κατάπιε η γη…
Σταμάτησα να κοιτάζω τον ορίζοντα… Χαμηλωμένο βλέμμα, προς το κενό… Κύματα φτάνουν στα πόδια μου, μεθυσμένες νεράιδες με πλησιάζουν… Γοργόνες με σώμα γυναίκας και πόδια σαύρας… Θέλουν να με καλωσορίσουν στην καινούρια μου “ζωή”…
Αμήχανος, εγκλωβισμένος, φοβισμένος…
Και ένα έντονο ματωμένο ερωτηματικό πίσω από τα μάτια μου…
Γι’ αυτό πούλησα τη ψυχή μου;
Γι’ αυτό έχασα την ευκαιρία να ζήσω;

Το Φως στην άκρη του κόσμου…
Το Ψέμα στην άκρη του κόσμου…
Ζωντάνεψε το Παρελθόν…
Αναπόλησε το Μέλλον…
Ζήσε την Επιβίωση…
Αφιερώσου στο Τίποτα…
Γιάτρεψε το Πάντα…
Μη με προκαλείς…
Και… Θυμήσου τον Θάνατο…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-01-2007