Παράξενα

Δημιουργός: sorrowman

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παράξενο…
Μέσα στα σπλάχνα μου νιώθω την καρδιά μου να τρέμει… Να φλέγεται… Να αγαπάει και να ονειρεύεται…
Πολύ παράξενο… Γιατί έχει περάσει καιρός από τότε που σταμάτησε να χτυπά…

Δώσε μου μιαν ελπίδα τρεμάμενη καρδιά
δώσε μου μια ζωή κι ας κρατήσει μια βραδιά
δώσε μου ένα δάκρυ κι εγώ θα ψάξω το χαμένο μου μάτι
δώσε μου απ’ το παζλ μόνο το δικό της το κομμάτι…

Παράξενο…
Μέσα στο σκοτάδι της νύχτας νιώθω την ηρεμία της, τη γαλήνη της… Μικρά κεριά να λιώνουν αργά… Ανεπαίσθητα…
Πολύ παράξενο… Γιατί ποτέ δεν σταμάτησα να φοβάμαι το σκοτάδι…

Δώσε μου ένα όνειρο του ουρανού σκοτάδι
δώσε μου μια πανσέληνο που να θυμίζει χάδι
δώσε μου μια ευχή κι ας πέσω σαν αστέρι
δώσ’ μου το φως αγάπη να της προσφέρει…

Παράξενο…
Μέσα στα ταξίδια του ονείρου νιώθω να περιπλανιέμαι… Να αλλάζω ρόλους, παραστάσεις, ζωές… Με μιαν αίσθηση προσμονής, σαν να άργησα σε κάποιο ραντεβού…
Πολύ παράξενο… Γιατί ποτέ δεν έβλεπα όνειρα… Μόνο εφιάλτες έβλεπα, κι αυτούς παλιά…

Δώσε μου εισιτήριο όνειρο τολμηρό
δώσε μου μια θάλασσα κι ένα σκαρί γερό
δώσε μου έναν άνεμο και πάρε τα πανιά μου
δώσε μου την πυξίδα της που δείχνει την καρδιά μου…

Παράξενο…
Μέσα στο μυαλό μου νιώθω πως είμαι καλός άνθρωπος… Πως αγαπώ, πως νιώθω, πως δημιουργώ…
Πολύ παράξενο… Γιατί ποτέ δεν είδα πως με βλέπουν οι άλλοι άνθρωποι… Πόσο πονάνε όταν με βλέπουν…

Δώσε μου έναν Έρωτα κι ένα ποτήρι Θάνατο…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-02-2007