Θυμάμαι

Δημιουργός: Δήμητρα

Για σένα...Ψυχανακατεμάτων συνέχεια.Καλημέρα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Θυμάμαι...


Κάτι πήγα να θυμηθώ μα δεν πρόλαβα.
Είναι κι αυτή η αμνησία που με τυραννάει μέρες μέρες...
Ξέρεις εσύ..τί να σου λέω τώρα.
Θέλεις τόσο πολύ να ξαναφέρεις στο μυαλό
ένα φιλί,μια αγκαλιά,ένα άγγιγμα
μα πετάγεται η παροδική σου αμνησία και δεν μπορείς να θυμηθείς...
Νομίζω σε έλεγαν αγάπη ή έρωτα ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων...
Δύσκολη περίπτωση θα ήσουν…
Μάλλον ανίατη...και είχες δίκιο ‘Όσα πεθαίνουν,ζουν περισσότερο’...
Γιατί και τώρα που ''πέθανες'' σε νιώθω πιο κοντά μου.
Μα είναι κι αυτό το κόκκινο που εκτοξεύεται στα ύψη.
Είναι και ο ήλιος που σπάει τον πάγο μου και θυμώνω.
Είναι και που φεύγεις και δε θα σε ξαναδώ...
δε θα σε ακούσω...δε θα σου μιλήσω...
Είναι και που θέλω τόσο πολύ να φωνάξω
‘γιατί ρε γαμώτο να είναι έτσι η ζωή’...αλλά θυμάμαι ξαφνικά
οτι με έμαθες εσύ να λέω ‘γαμώτο’ και βγάζω το σκασμό!
Έχω ώρες ώρες όμως κάτι αναλαμπές μνήμης...
Ευτυχώς,λέω, που υπάρχουν κι αυτές.
Θυμήθηκα λοιπόν ένα τραγούδι που σ’αρέσει...
‘Δεν ήθελα να φύγεις αν ρωτάς
δεν ήθελα να μείνεις αν σε νοιάζει
μα ήθελα να μάθεις ν’αγαπάς
εμένα κι ό,τι άλλο σε τρομάζει’...
Πώς σε έλεγαν είπαμε?Αγάπη ή έρωτα ή κάτι τέτοιο...
Δεν θυμάμαι συγχώρα με.
Θυμάμαι μόνο που μου λεγες ‘Σ’αγαπώ,να το θυμάσαι..’
Θυμάμαι φως μου,θυμάμαι...[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-02-2007