Ενδόμυχες χωρογραφίες

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

αχόρταγη η ύπαρξη...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σκέψεις κι αισθήματα κουβάρι γίνατε ξανά.
Έναν αιώνα σας ξεμπέρδευα,
από τη μια του σώματος την άκρη ως
την έσχατη του νοητού μου διαδρομή.
Και μου ‘βαλε και φόρο η περιπέτεια.
Ατελώς δεν περνάς απ’ τα λημέρια της
θεός να είσαι.

Ξέπλυνα κι αρωμάτισα όλα τα στιγμιότυπα
με αφρώδη αμνησία, ιδανική για τους τριάντα
βαθμούς επιθυμίας.
Κι εκείνες τις πανάκριβες μεταξωτές απελπισίες
τις έστειλα για στεγνό καθάρισμα.
Κάτι ανυπόταχτες ελπίδες είχανε ξεμείνει
και είπα αύριο,
που ο καιρός θα ‘ναι διφορούμενος.

Αυτές μου ‘καναν τη ζημιά!

Μέχρι και την ευθυκρισία ξεγελάσανε
την πιο αυστηρή κι ακατάδεχτη
απ’ όλες μου τις ιδιότητες.
Της τάξανε τους δισταγμούς
επί πίνακι.
Όσο για τις ευαισθησίες
άντε να τις μαζέψεις,
με τόση περιρρέουσα αναστάτωση.
πληρώσανε κι ακριβό κόμιστρο
κι απαιτούν αυτοδιάθεση.

Μόνο η ανία έμεινε ήσυχη
ξεκάθαρη, αποφορτισμένη,
κρατάει τη φρόνηση αγκαλιά,
γιατί είναι ακόμα βρέφος.
"Έχει ο καιρός" μου είπε,
"Ας χορτάσει η ύπαρξη κι εδώ είμαι εγώ"

Μα τι ανακούφιση!
να ξέρεις ότι κάποιος είναι εδώ
αθόρυβα να σ' αγαπά
ακόμη κι όταν δεν τον υπομένεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-02-2007