Ναρκωμένη μοναξιά

Δημιουργός: Αριάδνη20/08, Αθηνά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τιτίβισμα μελαγχολίας η άνοιξη.
Πεταλούδες με μαύρα φτερά
σου θυμίζουν τα όσα έχασες.
Ηλιαχτίδες ανήμπορες να σε ζεστάνουν,
σ' αγνοούν.
Σπασμένοι στα δύο πόνοι
σ' ένα αίμα που έγινε χορός,
σιωπούν οι λέξεις.
Ανάπηρες μ' ανάλγητες εικόνες
ολισθαίνουν στο ξεψύχισμα του ανέμου.
Θεέ μου...
Η σκάλα στο βυθό σε πάει
κι ας φωνάζει στο χάρτη τις υπόνοιες.
Τα λεπτά γίναν αιώνες.
Τρέξε τώρα για ν' αλλάξεις τους χειμώνες.
Μα η άνοιξη θα 'ρχεται κάθε χρόνο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-02-2007