Για μένα Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Δεν δρασκελίζεται ο χρόνος με τα βήματα
Μα με τα πάθη που λυτρώνουν την ψυχή
Όσα κι αν είναι τα συντρίμμια και τα θύματα
Τόσα αστέρια θα γεννιούνται στη ζωή…
Σ’ ότι λαχτάρησε το σώμα και το έλουσε
Ιδρώτας, χιόνι, καταιγίδα και αρμύρα
Και όσες άναψε φωτιές και δεν τις έσβησε
Γίναν νεράιδες που γυρίζουν δίχως μοίρα…
Φιλιά του έρωτα που κόψανε στα τέσσερα
Ζωή, αγάπη, περηφάνια κι αγωνία
Χρόνια που πέρασαν και έμειναν πια έρημα
Στην πιο μεγάλη ηδονής την τρικυμία…
Φεγγάρια που ‘γιναν της νύχτας το συντρόφευμα
Ψυχή καημένη σε κελί αμπαρωμένη
Έχω ξοδέψει της ζωής μου το απόθεμα
Κι έτσι δανείζομαι τον χρόνο που απομένει…
Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-09-2004 |