αμείλικτο νερό

Δημιουργός: χρήστος

καλημέρα... ένα τραγουδάκι χωρίς συνοχή και ίσως και χωρίς νόημα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέσα στο ποτάμι σου να κύλαγα κι εγώ
που έχει αθάνατο κι αμίλητο νερό
λίγο να σ’ αγγίξω και να σκύψω να σε πιω
κι η να σωθώ ή στη σιωπή σου να χαθώ

Πώς να σ’ ερμηνεύσω όμως, αμφίσημε χρησμέ
πώς να σ’ αγγίξω να σε φτάσω ουρανέ
ήθελα το όχι να ‘λεγα, μα είπα το ναι
και τώρα να ‘μαι μεσ’ τα χέρια σου σεισμέ

Τι να σου ζητήσω απόψε μάνα μου βροχή
μες τη ροή σου παρ’ την άδεια μου ψυχή
κι όπως θα βουλιάζει σε μια θάλασσα ανοιχτή
θα ‘μαι πια έτοιμος ν’ αρχίσω απ’ την αρχή…

βρέχει μα εγώ δεν έχω λόγο να χαρώ
ρίχνει ο ουρανός θολό κι αμείλικτο νερό
πλημμυρίζει ο νους μου, σκέψεις στήνουνε χορό
και με κυκλώνουν, να ξεφύγω δεν μπορώ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-02-2007