Μόνος γερνάω

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στα πεθαμένα του μυαλού μου μονοπάτια
Κι αυτό το βράδυ σεργιανώ χωρίς ντροπές
Είναι παράξενα της λύπης τα σκοτάδια
Κι αφήνουν πάντα μία γεύση απ’ το χθες
Μα δεν αντέχω να αγγίζω πια σκιές
Και αφουγκράζομαι αυτά που με βυθίζουν
Μέσα σε θάλασσες γεμάτες ενοχές
Σαν τα τραγούδια που τα μάτια μου ραγίζουν…


Κι όταν πονάω
Κάτι με πιάνει από το χέρι μου απαλά
Και με γυρίζει σ’ όσα έζησα παλιά
Κι έτσι περνάω
Σαν ένα όνειρο που ζει στη μοναξιά
Και σαν μια πόρτα που δεν έχει τα κλειδιά
Μόνος γερνάω


Στα κουρασμένα μου γραπτά περιπλανιέμαι
Σα ναυαγός που δεν αγκάλιασε στεριά
Κι ότι τρομάζει την ψυχή μου αναρωτιέμαι
Αν είναι αλήθεια η απλά μία ψευτιά
Τα σύνορα δεν γνώρισαν ποτέ τους λευτεριά
Χαράματα γυρίζουν οι εικόνες
Κι οι Κυριακές μου κολυμπάνε στη σκουριά
Σαν δευτερόλεπτα που καίνε τους αιώνες….





www.mymythos.eu
Live 1 Μέχρι το πρωί....
Μυθος 93,4 (2310-869769)
(Κώστας Μπαρμπαγιάννης)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-02-2007