Κιθάρα 21 γραμμάρια . .

Δημιουργός: Αστρόκηπος

Μια βόλτα ισσοδύναμη με 250 αστέρια..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][color=grey]Μια κιθάρα..
Μόνο ΕΣΥ επέζησες απ΄ τα συντρίμμια
του αεροπορικού δυστυχήματος.
Στεκόσουν άθικτη μπρος στη μύτη του παπουτσιού μου.
Δεν είδες πως έγινε το ατύχημα..
Κανένα τρόμο να χαράζει τα μάτια..
Κανένα χέρι να σφίγγεται με του διπλανού..
Κανένα δάκρυ να στάζει απ΄ το μπράτσο του καθίσματος..
Ούτε δάχτυλα ενωμένα να σχηματίζουν το Σταυρό..
Ούτε χείλη που τρέμουν να ψιθυρίζουν προσευχές..
Ούτε πουλιά που προσπαθούνε να αποφύγουν
σιδερένια κομμάτια και αποσκευές..

[color=grey]Γιατί απλά ήσουνα μέσα στη [color=black]ΘΗΚΗ.

[color=red](Σε αντίθεση με όλους εμάς,
που ταξιδεύουμε χωρίς θήκες)

[color=grey]Κατέβασα το φερμουάρ.
Γλίστρησες βιαστικά έξω.
Σε τύφλωσε το φως μα έδειχνες να το χαιρόσουν.
Κι εγώ στη θέση σου το ίδιο θα έκανα.
Είχες όλες τις Χ-ορδές.. άρα ανέπνεες..
Μα είχες ακούσει τα πάντα μέσα εκεί..
Φωνές.. βρισιές.. κραυγές.. ανάσες..
κέρματα να πέφτουν από τσέπες..
δόντια να τρίζουν πιο δυνατά απ΄ τα κομμένα φτερά..
καρδιές να σταματούν..
να χτυπούν σαν γκασμάδες σε τοίχο..
«σ΄αγαπώ» μπλεγμένα με σακούλες για τη ναυτία
και μάσκες οξυγόνου..
Και «Θεέ μου»..πολλά «Θεέ μου»..

[color=red](Θεέ μου..
ούτε σ’ εκκλησία δεν έχεις ακούσει το όνομά σου,
τόσες πολλές φορές..)

[color=grey]κόκκαλα να σπάνε..
στριγκλιές εγκύων..
το ουρλιαχτό της τριβής απ’ την πτώση..
την απόλυτη κενή σιωπή..

[color=red](ένα κλικ πριν τη πρόσκρουση παύουν όλοι οι ήχοι, γιατί πεθαίνουν πρώτοι..)
και τέλος ο κρότος της επαφής με το χώμα..

[color=grey]Κι όλα αυτά τα άκουσες, γιατί είσαι κιθάρα [color=black]ΑΚΟΥΣΤΙΚΗ..

[color=grey]Όλα αυτά τα ‘χεις μέσα σου τώρα..
Τα κουβαλάς..
Οι Χ-ορδές σου που έσπερναν Χ-αρά,
τώρα στάζουν Λ-ύπη.. Γίναν Λ-ορδές.
Θα τις ξεριζώσω και τις 6, να ζεις κι εσύ χωρίς ν΄ αναπνέεις..
Ή να τις αφήσω να περιέχουν το τίποτα και θα είναι απλές
–ορδές;
Ορδές από νότες σε κόμμα.. άψυχες.. κλινικά νεκρές..
Μπορώ να σου περάσω άλλες.
Αυτές κάποιων «ζωντανών» μουσικών.
Που παίζουν στα μαγαζιά βαριεστημένα,
λες και κάνουν αγγαρεία..
Αυτοί δεν παίζουν με Χ-ορδές,
Αλλά με Π-ορδές..
γιατί Π-ηδάνε τη μουσική κι αυτούς που την έγραψαν..
με δάχτυλα-φυσοκάλαμα, εκσφενδονίζουν νότες
που σφηνώνονται στ’ αυτιά μου
σαν ούπα..
Θα σ’ αφήσω λοιπόν χωρίς χορδές.
Σε δένω σ΄ ένα μπαλόνι και σ΄ αφήνω να φύγεις ψηλά..
Από κει που ήρθες..
Τώρα έχεις μόνο την ψυχή σου..
Μη φοβάσαι θα σε σηκώσει το μπαλόνι.

[color=black]Μόνο η ψυχή μπορεί να είναι βαριά κι ασήκωτη
και να ζυγίζει 21 γραμμάρια…[/color][/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-02-2007