Το δωμάτιό μου

Δημιουργός: ΤΟΞΟΤΗΣ, Γιάννης Βογιατζής

Για την Κατερίνα. .................... Για όλους κι όλες που γεμίζουν με την παρουσία τους όλα τα άψυχα αντικείμενα των συντρόφων τους. Καλό ΠΣΚ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][align=center]Το δωμάτιό μου.

Η θέα του παραμυθένια.
Μερικά μέτρα το χωρίζουν από τον ουρανό.
Άλλα τόσα χρειάζεσαι για να ακουμπήσεις τα κύματα.

Στη βεράντα του έχουν δοξασθεί έρωτες.
Δεν περιορίσθηκαν επιλογές.
Σε ταξίδευε κάθε στιγμή όποτε ένιωθε τη λαχτάρα.
Η απόλαυση συνήθιζε να μην γίνεται ρουτίνα.
Άλλαζε σε κάθε περίσταση.
Αντιστρόφως ανάλογα διάθεσης-έρωτα-θέας.

Στο εσωτερικό η ρομάντζα δεν λείπει.
Πως θα μπορούσε άλλωστε να αποχωριστεί τη μαγεία του εξωτερικού περιβάλλοντα χώρου.
Τα αντικείμενα λίγα, προσεγμένα και τακτοποιημένα.
Αγαπήθηκαν με το πέρασμα του χρόνου, το καθένα ξεχωριστά.
Το κρεβάτι σε καλοδέχεται να σου χαρίσει τη χαρά του………….
Ο καναπές υπόσχεται χαλάρωση όταν τον επισκεφθείς.
Το τραπέζι φιλοξενεί πάντα ένα απολαυστικό πιάτο.
Άλλες φορές ταιριάζει με μια κούπα σοκολάτα.
Κι άλλες προτείνει να «καείς» μαζί με το τσιγάρο σου στο γραφείο.
Εκεί που ο υπολογιστής δονείται όταν τον χαϊδεύεις.
Α ξέχασα τις ανοιχτόχρωμες κουρτίνες που δένουν γλυκά με τα χρώματα του τοίχου.
Κι είναι πάντα ανοιγμένες για να μην στερούν το φως.
Τα κρυστάλλινα φωτιστικά συνθέτουν χρώματα και μουσική από το στερεοφωνικό.
Το κρυστάλλινο βάζο, το πορσελάνινο ρολόι, κι ο πίνακας στον τοίχο.
Πιο πέρα ένα καβαλέτο και οι μπογιές του δίπλα.

Τώρα θέλω να μου απαντήσεις.
Όλα έχουν κατασκηνώσει αρμονικά.
Εσύ που κολλάς εδώ μέσα;

Τι;………… δεν άκουσα,…… μίλα πιο δυνατά, μην φοβάσαι.

Ωωω...... Ναι! ...... είσαι υπέροχη.
Λείπουν τα λουλούδια από το βάζο.
Δεν υπάρχει η μορφή σου στον μουσαμά.[/align][/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-02-2007