Απόταξη δειλίας-συνειδητά σε μια πραγματικότη

Δημιουργός: oulaloum, Αντώνης

Αγάπη για την Αγάπη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απόταξη δειλίας-
συνειδητά σε μια πραγματικότητα χειμερινής νυκτός

Το βράδυ κατρακυλούν οι πεδιάδες
στις αβύσσους των λιμασμένων πόθων μας
Σαν την κρυφή χαρά των εραστών
Ολόιδια είναι η ορμή τους με την
ασυνείδητη θλίψη της νοσταλγίας

Βαρυγκωμούν τα άνθη καθώς τινάζετε το φως
κάτω από την διονυσιακή έκσταση του ουρανού.

Κι οι ερωτευμένοι δεν στεριώνουν πουθενά
Απάτριδες
Μόνο στις ψυχές τους αναγνωρίζουν τη γαλήνη των ματιών της

Αργόσυρτα τα νερά πάνε να συναντήσουν το αιώνιο σπιτικό
Δεν βιάζονται
Γιατί άλλωστε;
Έχουν ένα ολόκληρο όνειρο μπροστά τους.

Τα νυχτέρια καρτερούν τις κακοτοπιές
των φόβων μας για να μας τυλίξουν με
με κάτι παγερά συρματοπλέγματα
λάφυρα της πάλε πότε φυλακής του
αλλοτριωμένου σήμερα

Και οι μικροσκοπικοί φρουροί αυτής της χώρας
Δεν κρατούν όπλα και εξουσιαστική επιβολή
Αν τους ρωτήσεις γιατί κι ύστερα προσμένεις με υπομονή την απάντηση
Θα σου πουν:
Δεν ήμαστε φρουροί. Εμείς ήμαστε μοναχά τρελοί κι ερωτευμένοι

Το τρελοί τους το έδωσαν κάποιοι ανέραστοι
Όμοιοι με παλιότερα εγώ μου
Το ερωτευμένοι το καταλάβανε μόνοι τους.

Πέρα απ’ όλα αυτά όμως ακούς τη μουσική;
Αλλιώς δεν θα άξιζε να τριγυρνάμε
σ’ αυτήν την πραγματικότητα χειμερινής νυκτός

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-02-2007