Τούτη η άνοιξη

Δημιουργός: renouli

Καλησπερα σε ολους και φιλια πολλα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

"...Και ο μακρύς ορίζοντας μακραίνει κι άλλο.
Κι είναι δυο παιδιά στην άκρη του,
στην όμορφη άκρη αυτού του κόσμου.
Λάμπουν τα μάτια τους,
μα είναι ψεύτικα, γυάλινα μάτια..."
Αναστενάζει ο βάρδος μου,
τούτη η άνοιξη είναι άστοργη.
Τόσα λουλούδια ομόρφυναν κανένα δεν του μοιάζει.
Είναι ζεστά τα απλωτά λιβάδια,
όμως δεν έχει πού να γείρει.
Πικραίνεται ο αθώος μουζικάντης μου.
Τούτη την άνοιξη την αγαπούσαν κάποτε
οι μυαλωμένοι γέροντες αυτού του τόπου.
"...Και το μακρύ ποτάμι ολοένα φεύγει.
Κι είναι δυο άλογα στην όχθη του,
στην καταπράσινη όχθη που πλένεται η ζωή.
Δεν χρεμετίζουν ανυπόμονα,
μα η γλυκιά γαλήνη είναι η άπνοια
μέσα στις ψυχές..."
Γονατισμένη κλαίει η μούσα μου.
Τούτη η άνοιξη είναι ανήμπορη.
Τόσες πλαγιές ολάνθισαν, καμμιά δεν την καλεί.
Κι αν είναι ολόδροσα τα φρούτα στην ποδιά της,
πονάει το άγριο βάσανο της πείνας.
Αρρώστησε η κόρη μου αφύλαχτη.
Τούτη η άνοιξη έφτανε κάποτε
για να φουντώσουν τα χωράφια του αγρότη τόπου.
"...Και ο μακρύς ο δρόμος ολοένα σέρνεται..."

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-03-2007