Ξέσπασε απόψε η καρδιά

Δημιουργός: Σκοτεινός ποιητής, Nίκος

Σε μας σήμερα είχε έκλειψη της σελήνης...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][I][B]Ξέσπασε απόψε η καρδιά,
δεν τ'άντεξε να καρτερά
και την σιωπή να νιώθει.

Κρύφτηκε το φεγγάρι στον ουρανό της μορφής σου.
Το κρύψαν άλλα χείλη,
που σφράγισαν το στόμα σου
και έπαψαν τα λόγια σου εμένα να μεθάνε.

Καταιγίδα που ξεσπά στα μάτια μου
και μοιάζουν τα αναφιλητά
με κεραυνό,
λιγοστεύουν οι αναπνοές,
δευτερόλεπτα,
στο χαλασμένο της ζωής ρολόι.

Για αλλού τραβάει το πάθος σου,
κι άνοιξη αργεί
δεν με ζεσταίνει τώρα πια
ο ήλιος της ελπίδας μου.

Ξέσπασε απόψε η καρδιά.

Ουρλιάζει απόψε ο άνεμος
και μακριά τις ικεσίες μου παρασύρει,
μαύρα πανιά κρεμάσανε
του έρωτα οι ταξιδιώτες.
Δεν σ'έφεραν στον γυρισμό μαζί τους.

Μπροστά μου απόψε,
ήρθαν να χτυπηθούν όλοι οι άνεμοι,
κυνηγημένα τα νυχτοπούλια τα βλέπω να περνούν.
Γέμισα τον ορίζοντα με γκρίζα σύννεφα
τα λόγια μου βροχή να ρθουν να σε χαιδέψουν.

Εσύ,ναι,εσύ
κυνηγήτρα των ματιών μου
ο οθέλλος της ύπαρξής μου είναι
κάθε σου κίνηση
και στα άπειρο με σπρώχει,
εκεί που ειπώθηκαν πρώτη φορά νοήματα
κι ορισμοί του έρωτα,
εκεί που γεύτηκαν τα ερωτευμένα μου δάκρυα οι Θεοί,
και νέκταρ της ζωής τα ονομάσανε.

Γύρνα και απόψε,
πρωταγωνίστρια η συνήθεια
στου πόνου το γιορτάσι.

Γεμάτη χαραγματιές η ψυχή μου,
διάσπαρτα σημάδια εδώ και εκεί
τόσα,
όσες οι φορές που κοντά μου σε κάλεσα
και απάντηση δεν πήρα.

Δεν βούτηξε απόψε το βλέμμα μου
στην λίμνη των ματιών σου,
πόσο αγαπώ τα λιμνάζοντα νερά
κι ας έγιναν απόψε δίνη που στο χαμό
με παρασύρει.

Ξεσπάσε απόψε η καρδιά,
και εσένανε γυρεύει,
μέσα στο θρόισμα των φύλλων
στα δάκρυα κάποιου κύματος
σε τσακισμένο βράχο.

Ξέσπασα........[/B][/I][/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-03-2007