Είχες στα μάτια μια μελαγχολία

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

...στον Τάσο Λειβαδίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][align=center][I]ΕΙΧΕΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΙΑ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ[/I]


Είχες στα μάτια σου, μια μελαγχολία
κι έγραφε, έγραφε στα χείλη η μπογιά
λέξεις, εικόνες, μνήμες κι αμαρτία
έμοιαζε σύννεφο, νιφάδα του χιονιά

έγραφε πέφτοντας, το δάκρυ κιμωλία
σκούρα τελεία, σε λευκή νερομπογιά
έσπαζε κάτω από τα βλέφαρα, στα τρία
κι άνθιζε Άνοιξη, στ’ ονείρου τα κλαδιά

βαρύς Χειμώνας, σ’ είχε πάρει από το χέρι
και σ’ είχε βάλει, σε μπουντρούμι φυλακής
μόλις εκπλήρωσες, της πίκρας το νυχτέρι
κανείς τα μάτια σου δε σκέφτηκε, κανείς

στερνά θυμήθηκες, πως πρέπει να πεθάνεις
να επιστρέψεις κάποια ημέρα, νικητής
κι όλα τα λάθη της ζωής, να επαναλάβεις
κανείς δε σ’ άφησε, να ξαναγεννηθείς

είχες στο βλέμμα σου, μια μελαγχολία
κι έσταζε, έσταζε η πίκρα στα χαρτιά
γίνηκε λέξεις, που τις γράφεις με μανία
κι ύστερα τα ‘σκισες, σα χάρτινα πανιά

έγραφε πέφτοντας, το δάκρυ κιμωλία
σκούρα τελεία, σε λευκή νερομπογιά
έσπαζε κάτω από τα βλέφαρα, στα τρία
κι άνθιζε Άνοιξη, στ’ ονείρου τα κλαδιά.

[align=left][I]γιώργος_κ[/I][/align]


Εξαιρετικό και πλούσιο το αφιέρωμα στον Τάσο Λειβαδίτη
που παρακολουθήσαμε σήμερα, όσοι βρεθήκαμε στις 19:00
στο κτήριο της ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20, στην αίθουσα
εκδηλώσεων 'Γεώργιος Καραντζάς' στο κέντρο της Αθήνας.
Ακούστηκαν αρκετές άγνωστες πτυχές, για τη ζωή και το έργο
του μεγάλου μας ποιητή, με προβολή video και ηχητικού υλικού
που δύσκολα μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει στα ΜΜΕ.
Είναι κρίμα, να έχουν γυριστεί μόλις 2 ντοκιμαντέρ ως τώρα
και να έχουν μελοποιηθεί έργα του σε μονάχα 2 albums
κι αυτά μόνο από τον Μίκη Θεοδωράκη, τη στιγμή που στην
Ελλάδα ζουν και εργάζονται αξιολογότατοι καλλιτέχνες.
Το μοναδικό ηχητικό υλικό που υπάρχει με τη φωνή του ίδιου
του Τάσου Λειβαδίτη, είναι ένα δισκάκι βινυλίου 45 στροφών
της δεκαετίας του ’60, με ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο
«Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας» στο οποίο ο ποιητής
διαβάζει στίχους του, με τη μουσική του Δημήτρη Φάμπα.
Στην εκδήλωση παρακολουθήσαμε το δεύτερο και τελευταίο
ντοκιμαντέρ, από τα δύο που αφορούν τον ποιητή, το οποίο
κινηματογραφήθηκε 15 μόλις ημέρες, πριν από το τραγικό
τέλος του, τον Οκτώβρη του ’88, μετά από μια αποτυχημένη
χειρουργική επέμβαση στην καρδιά, σε σκηνοθεσία του Σταύρου
Στρατηγάκου, για λογαριασμό της κρατικής τηλεόρασης.
Κλείνοντας αυτό το μικρό αφιέρωμα, από τη δική μου πλευρά
για τον αγαπημένο μας ποιητή, με την ευκαιρία της Παγκόσμιας
Ημέρας Ποίησης που γιορτάζουμε σήμερα 21 Μαρτίου και
πρώτη ημέρα της Άνοιξης, καταθέτω στίχους του από το ποίημα
«Μια νέα αρχή», καθώς και το δικό μου ποίημα αφιερωμένο.

[I]ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ[/I]

Κρατάτε την τύχη μου στα χέρια σας
την ίδια τη ζωή μου
μια λέξη ή ένα βλέμμα σας, αρκεί να με σκοτώσει
μα ξέρω ότι συχνά σας βάζει σε αμηχανία
αυτό το τεράστιο πληγιασμένο μου πλευρό
κι αν αργοπορείτε το τελευταίο χτύπημα
είναι γιατί σας ηδονίζει, ανέραστοι
που με βλέπετε ματωμένο
απ’ τα τακούνια των γυναικών
δεν μου συχωράτε αυτόν τον πόνο
που με κάνει να τρέμω από επιθυμίες άγνωστες
δεν συχωράτε καν τον ξεπεσμό μου
που ανατρέπει τις ταχτοποιημένες μέρες σας
με την κατακλυσμική μου ειλικρίνεια
με κυνηγήσατε μέσα στο μυαλό μου
και για να σωθώ, δραπέτευσα στο αλκοόλ
με ταπεινώσατε σα σκυλί
μα εγώ σας πρόλαβα και πήρα από τα χέρια σας τη νίκη
εξευτελίζοντας ο ίδιος πιο πολύ τον εαυτό μου...

[align=left][I]Τάσος Λειβαδίτης[/I][/align][/align][/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-03-2007