Έτσι για το καλό Δημιουργός: candy-candy, Χριστιάννα Πόσος πόνος..τόσος δρόμος...Πόσο ψέμμα...τόσα δάκρυα άδικα χυμένα...πόσα όνειρα χαμένα... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Είναι ο πόνος ένας δρόμος...δίχως τέλος και αρχή...
Είναι ο θάνατος ο μόνος που μου λυτρώνει τη ψυχή...
Μια τόσο κωμικοτραγική κατάσταση... Με 2πρωταγωνιστές... Ο καθένας έχει από έναν ρόλο...
Τον οποίο και πρέπει να εκτελεί τ έ λ ε ι α... Ο ένας παίζει σε δράμα, ο άλλος σε κωμωδία... Αυτό το θέατρο του παραλόγου προκαλεί γέλιο στους θεατές... Σ'εκείνους που δεν ένιωσαν...που δεν έζησαν... Γιατί σ'αυτούς που πόνεσαν μόνο δάκρυα στα μάτια μπορεί να φέρει... και έναν κόμπο στο στομάχι.... κι ένα σφίξιμο στην καρδιά.... Είναι λύτρωση να μοιράζεσαι με άλλους τα συναισθήματά σου... Άλλες φορές όμως προτιμάς να τα κρατάς φυλακισμένα μέσα σου...
Να σε κατατρώνε λίγο λίγο... να σε γεμίζουν τύψεις... αιμοβόρες αναμνήσεις και πόνο... πολύ πόνο... Γιατί είναι ιδιέταιρα ισχυρά τα συναισθήματα... Είναι ικανά να σε καταστρέψουν... να σε εξαφανίσουν...
Αλλά πάντοτε υπάρχει κάπου μια φωτεινή αχτίδα φωτός... Ένας μικρός ήλιος κάπου φέγγει για σένα... Μια παλιά αγάπη είναι σαν τ'άστρα στον ουρανό... Την βλέπεις συνέχεια... παρότι έχει πεθάνει... Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-03-2007 |