Χίλια αστέρια

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Ο νυχτερινός ουρανός του ποιητή είναι πάντα έναστρος...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭

[B]Λ[/B]ύπες γελάσαν’ τη ζωή
για να της κλέψουν τη σιωπή
μα η μαγεία τ’ ουρανού
πέπλο ύφανε του νου.

Στου σύμπαντος την άκρη
πάντα γλιστρά το δάκρυ
και στην κρυμμένη διδαχή
ο ποιητής θυμάται.

Στου έπους την ανάμνηση
μονάχος βγάζει τη φραγή
στο βήμα που τον χώριζε
η μούσα του κοιμάται.

Κι αν ξάπλωσε στη κρύα γη
πάνω στα δυο του χέρια
ήταν για να διαβεί ξανά
από μια πύλη αιθέρια.

Με ένα άσπιλο φιλί
η Ουρανία τον καλεί
μέσα στου γαλαξία το φως
το μύθο να ξυπνήσει.

Χίλιοι στίχοι, χίλια αστέρια
άνοιξαν κλεισμένη βρύση
είναι η μνήμη μας αρχαία
σ’ όσα έχουμε αφήσει.


٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-03-2007