«σ' ακολουθώ»

Δημιουργός: vas, Βασίλης Τασόπουλος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανεβαίνοντας -λίγο νωρίτερα- τα σκαλιά της πολυκατοικίας, αργά, πολύ αργά το βράδυ, προς το ασανσέρ, μου φάνηκε πως από κάπου έφτασε αμυδρά στ’ αυτιά μου,
πολύ αμυδρά, το «σ’ ακολουθώ» του Μάνου Λοϊζου. Κοντοστάθηκα στα σκαλιά
και τα κοίταξα χαμογελώντας. Ίσως όμως δεν άκουγα καλά. Ίσως δεν ήταν αυτό.
«... σ’ ακολουθώ στη τσέπη σου γλυστράω...». Ναί, αυτό ήταν. Ήμουν σχεδόν σίγουρος πως αυτό που άκουγα εκείνη τη στιγμή ήταν «...μες στο λακκάκι που ‘χεις στο λαιμό...». Προσπάθησα να προσδιορίσω την κατεύθυνση από όπου ερχόταν το «... πάρε με μαζί σου στο βαθύ φιλί σου...» κοιτώντας πότε τον τοίχο δεξιά μου -πίσω του βρίσκεται ένα κατάστημα με ηλεκτρονικά και φυσικά τέτοια ώρα θα ήταν κλειστό- και πότε τον άλλο τοίχο αριστερά μου -εκεί είναι το διαμέρισμα μιας γυναίκας με νεογέννητο παιδί, και μάλλον δεν «ερχόταν» από εκεί το τραγούδι. Έκανα ένα βήμα στη σκάλα πάνω προς το «..σ’ ακολουθώ και πάνω σου κολλάω ...», ύστερα στάθηκα ξανά, ίσως από πάνω ερχόταν «...σαν φανελάκι καλοκαιρινό...», άλλο ένα βήμα πάνω και βρέθηκα μπροστά στην πόρτα του ασανσέρ και πάτησα το κουμπί «... σ’ ακολουθώ σ’ αγγίζω και πονάω...». Το ασανσέρ ξεκίνησε να έρχεται από τον πέμπτο όροφο. «..κλείνω τα μάτια και σ’ ακολουθώ».
«Σ’ ακολουθώ», παίξε ξανά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-04-2007