Kάπου –κάπου

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάλι ξεχάστηκα στις όχθες μιας εικόνας
Κι αποκοιμήθηκα με χείλη σφραγιστά
Είναι παράτολμος και κρύος ο χειμώνας
Και κάπου μέσα μου βουλιάζω σιωπηλά

Μέσα στο βάθος της χαμένης μου ελπίδας
Στο πιο απρόβλεπτο παρόν μου απ’ το χθες
Μιας ακατάπαυστης και κρύας καταιγίδας
Νιώθω το χάος μ’ απειλές και ενοχές…

Δεν περιμένω πια ο κόσμος να αλλάξει
Ούτε να έρθουνε ημέρες πιο καλές
Αυτό που ήμουν το’ χει ο χρόνος πια ρημάξει
Στις πιο παράξενες του νου μου διαδρομές

Κι αν δραπετεύω κάπου-κάπου και το σκάω
Και αλητεύω σε κλεμμένες αγκαλιές
Είναι γιατί μες το παρόν μου δεν χωράω
Και προτιμώ έτσι να ζω χωρίς ντροπές….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-04-2007