Ψυχή

Δημιουργός: ftx, Ευτύχης Χαιρετάκης

Καλή σας μέρα, καλή συνέχεια

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μ' άγνωστη δύναμη φωνάζουν οι Μαινάδες
και σε έναν ξέφρενο κυκλώνονται χορό,
ενώ παλεύω μεθυσμένος να σε βρώ,
μέσα σου οράματα ξυπνούν, που δεν ξανάδες.

Τότε που πήγαινες ολόγυμνη, θυμήσου,
με μιαν ατέλειωτη, ξεδιάντροπη πομπή,
τότε που μέσα σου δαιμόνια είχανε μπει,
παραδομένη στις ορέξεις του Διονύσου.

Όταν σε σήκωναν στα χέρια τους οι Μούσες
και σε παλλόμενους σ' απόθεταν φαλλούς,
όταν οι ανάσες σου θυμίζανε ψαλμούς
σ' όλους τους χθόνιους θεούς, όπου αγαπούσες.



Τρέμει το είναι του παντός μες στα σκοτάδια
απ' την ηχώ κάποιας μου ασίγαστης κραυγής.
Όθε μού κρύβεσαι, προστάζω σε να βγείς,
και των ονείρων να ερμηνέψεις τα σημάδια.

Σ' είδα ιδρωμένη, νύχτα ασέληνη και κρύα,
νά 'σαι ντυμένη μ' άσπρα πέπλα διαφανή.
Έλαμπε η όψη σου γεμάτη από ηδονή,
μια με γαλήνη, και την άλλη με υστερία.

Σ' είδα να πνίγεσαι, κισσούς στεφανωμένη,
να σε αποδιώχνει θηλυκό κι αρσενικό,
και κάποιας έμπνευσης μνημείο οργιαστικό
πίσω σου μάρτυρας μαρμάρινος να μένει.



Σε τούτο εδώ το σταυροδρόμι των ηπείρων
αιώνες σμίγει το καλό με το κακό,
σε έναν ακόρεστο και βίαιο πανικό,
κάτω απ' τους ήχους των οπλών άγριων Σατύρων.

Κάποια στο σύμπαν ανορθόδοξη καμπύλη,
ένα υπερκόσμιο κλειδί γεννεσιουργό,
με έχει ταγμένο πάντα να σε λειτουργώ,
κι εσέ ες αεί να αναμιγνύεσαι με την ύλη.

Μες στο κορμί μου σαν αέρας πάλι κρύψου,
κατοίκησέ με, όποια με διάλεξες, Ψυχή.
Να αρχίσει ο χρόνος να μετράει απ' την αρχή,
κι όταν με νοιώσεις, ως τα σύννεφα αναλήψου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-04-2007