Προσευχή

Δημιουργός: lookingfor, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέσα στο λιμάνι το άδειο
οι άνθρωποι σκοτεινές φιγούρες
αντιμάχονταν με την σκιά τους.
Τα πλοία σηκώνουν τις άγκυρες
και όλο χάνονται…
Οι ζητιάνοι της αγάπης έφυγαν
και ένας έρωτας
ξεχάστηκε στον πάγο.
Σήκωσα τότε τους ώμους
και κίνησα για την πόλη.
Το φιλί του μισεμού
άγγιζε τον αέρα
καθώς οι ώρες έπαιζαν κρυφτό
ανάμεσα στους ήχους
του καμπαναριού του Αι μηνά.
Το δάκρυ κυλάει λεύτερο
στο χαρακωμένο πρόσωπο του ορίζοντα
και ποτίζει τις πληγές των φόβων
που κούρσεψαν το πλοίο της αγάπης.
Κανένα χρώμα δεν είχε πια όνομα
και δεν υπήρχε γνώριμος ήχος.
Γιατί ποτέ πριν η σελήνη
δεν έντυσε στα λευκά τα λόγια
και βήματα δεν ακούστηκαν
στο καλντερίμι του χρόνου.
Κι όμως κάπου ανάμεσα στο πλήθος
υπάρχει μια θάλασσα
που μέσα της χύνονται
όλα της ψυχής τα ατίθασα ποτάμια.
Άμα την συναντήσεις
να μην ξεχάσεις
να προσευχηθείς για μένα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-04-2007