Η τέταρτη διάσταση

Δημιουργός: old man

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο σώμα τα φιλιά εξατμιστήκαν
και μια γρατζουνιά από τα νύχια σου στο μπράτσο
προσμένει χώμα να γενώ για να χαθεί.
Παιδιά μας ήτανε δάκρυα που χύσαμε,
κάποιες στιγμές που το χρόνο σταματήσαμε
παραγεμίσαμε τα δευτερόλεπτα ζωή,
μα αυτά κυλήσανε....
Και πως χαθήκανε δε λέω να το πιστέψω
κάθε που ο χρόνος σταματά γιεννιέται ένα άστρο
ας μη μου φτάνει το μυαλό για να το ψάξω,
μία εξίσωση του χωροχρόνου εφ του χι {f(x)}
που επιλύει την αιώνια στιγμή
σάρκα κι οστά και μέλη μπερδεμένα
υγρά φιλιά, βλέμματα αγκαλιασμένα,
στο μπράτσο μου μια γρατσουνιά από σένα
σε δευτερόλεπτα-άστρα κρυμμένα
κάπου απ' την αρχή του κόσμου ως το τέρμα,
ατόφια, ζωντανά τα κρατεί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-04-2007