Aγάπη μου αιθέρια

Δημιουργός: αυγουστης, Αυγουστής Μαρούλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα σήμαντρα όταν ηχούν κι ακούγονται θλιμένα
νομίζω τάχα πως καλούν κοντά τους μόνο εμένα
σε μια γορτή εξαγνισμού.

Τα δέντρα σαν αναριγούν σε κάποιο ξεροβόρι
θαρρώ πως χαριεντίζονται με ΄κείνο το αγόρι
που ΄μουν εγώ, φύλλο παντού.

Σε μια καλύβα ταπεινή γεννήθηκα από την γη
και σένα ριζικό μου.
Όταν σε είδα μια στιγμή, στον έρωτά μου προσταγή,
φτωχό το μερτικό μου.

Στους χρόνους τους αδάμαστους αντρειώθηκα με σένα
γυρνάω πίσω να σε δω, σημάδι όμως κανένα
μόνο σιωπή και συ μακριά.

Τα στάχυα σαν υψώνονται μεστά και χαιρετάνε
χορό θα μου θυμίζουνε, κορίτσι μου σου πάνε
μες τα μαλλιά σου μια φωτιά.

Σε μια καλύβα σκοτεινή αρνήθηκα τούτη τη γη,
τον ουρανό, τ΄ αστέρια.
Κι όταν γυρίσεις μια βραδιά, θα σου χαρίσω μια καρδιά
αγάπη μου αιθέρια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-04-2007