Ασπρη σκόνη

Δημιουργός: ΛΕΩΝ53, Ηλίας

Καλημέρα φίλες και φίλοι. Για την μάστιγα του αιώνα μας, τα ναρκωτικά έγραψα ένα τραγούδι. Με λαϊκό τρόπο έτσι το ένοιωσα κι έτσι το απέδωσα. Το μέτρο του στίχου βασίζεται σε μελωδία. Σας ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΑΣΠΡΗ ΣΚΟΝΗ

Ντύνονται φίλοι και μετά,
φαρμάκι δίνουν και σου λένε πιέ το
και φέρονται σαν ερπετά
μ' αντί για δάγκωμα, σου μπήγουνε στιλέτο.

Βλέμμα φιδιού έχουν όλοι τους
και νύχια γύπα, για να σε σπαράξουν
δεν αστοχεί το βόλι τους
όπως και να ‘χει την ψυχή σου θα ρημάξουν.

Άσπρη σκόνη κι ουσίες παντού
σακατεύουν κορμί μα και νου
σάπιες σάρκες, γυρεύουν να βρουν
τόπο για να κρυφτούν....

Τ’ ολέθρου η ορχήστρα πως χτυπά
μέσ’ στα μινίγκια μας και μας τρελαίνει
κι ο θάνατος τις πόρτες σπα
για να μπορεί καθημερνώς να μπαινοβγαίνει.

Νύχτα μου, μήτρα όλο γεννάς
παιδιά που εμπόρους του θανάτου κάνεις
σε μας την πλάτη σου γυρνάς
άϊντε βρε νύχτα που το πας θα μας ξεκάνεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-04-2007