Μουτζουρωμένες μοναξιές

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μουτζουρωμένες μοναξιές που δάγκωσαν τα βράχια
Μιας αγανάκτησης κρυφές διαδρομές
Μα των ματιών μας οι σκιές δακρύζουνε σκοτάδια
Κάποιας παράτολμης φωτιάς τις ενοχές
Χωρίς ανάμεσα και όρια φτιαγμένες
Οι κουρασμένες μας στιγμές μιας μουσικής
Κακογραμμένες αναμνήσεις ξεχασμένες
Στους διαδρόμους του μυαλού και της ψυχής…

Κι απ’ την βροχή που τις κατάρες μας ξεπλένει
Λάσπη και φως μέσα στις φλέβες μας κυλά
Τρέχει ο χρόνος σαν τρελός μα δεν προφταίνει
Να ‘ ναι παρόν όταν το όνειρο ξυπνά
Κι έτσι τυφλά μας ψάχνει πάντα μια ευθύνη
Που χρόνια τώρα την χαρά μας ξεγελά
Όλο προσμένουμε κρυφά κάτι να γίνει
Μα δεν μπορεί να το αντέξει η καρδιά…

Μια αδιάκριτη μιζέρια μας πλακώνει
Μιας κάθε τόσο ακατάστατης πλοκής
Oι λέξεις μας ξυράφια μα το ψέμα ξεφυτρώνει
Λερναία Ύδρα στα κιτάπια της ντροπής
Κι όταν γυμνώνουμε του είναι μας τα χρόνια
Μια του κορμιού μας γρατσουνιά πάντα πονά
Βαθιά πληγή που την ναρκώσανε, μ’ ακόμα
Αιμορραγεί σα να ‘ ναι η πρώτη μας φορά…


www.mymythos.eu

Σάββατο και Κυριακή από τις 11 μέχρι όσο αντέξουμε….
(Κώστας Μπαρμπαγιάννης)
Μύθος και Φαντασία)
2310-869 769

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-05-2007