Απαλά και ξάστερα

Δημιουργός: Νεφελοβάτης

Είμαστε αυτοί που είμαστε, γράφουμε για ότι νιώθουμε ….. Κύκλοι είναι όλα, και που και που συναντιούνται..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λες αύριο θα ξεστραβωθώ, και κοιμάσαι.. Και ξυπνάς, μα δεν έγινε τίποτα είσαι ακόμα εδώ.. Μα καλά εδώ; Τι έγινε καλέ; Τα ίδια πάλι; Τίποτα δεν αλλάζει τέλος πάντων; Και στα ίδια ξανά;

Και μετά απ το πουθενά, γίνεται κάτι.. Δεν αλλάζει ο κόσμος. Μπα αυτός το χαβά του. Εσύ τον βλέπεις διαφορετικά. Δε χρειάζεται να είναι και κάτι σπουδαίο, ούτε κοσμοϊστορικό, αν και για σένα μπορεί να είναι. Και σε ξεμπλοκάρει κανονικά.

Και μετά δεν σε νοιάζει, δεν σ' αγγίζει τίποτα. Ούτε μάγκες, ούτε δήθεν, ούτε λόγια, ούτε λάθη, ούτε σωστά, ούτε σκιές, ούτε σκοτάδια.

Α καλά τα τελευταία δε σε φόβιζαν και ποτέ. Τη νύχτα γούσταρες έτσι κι αλλιώς από παλιά. Την ησυχία, τη γαλήνη, τα αστέρια. Τις βραδιές σου δίπλα στη θάλασσα που ταξιδεύεις. Και τα όνειρα. Του χθες, του σήμερα, του τώρα, του αύριο. Αυτά που είχες, έχεις και θα έχεις. Όσα έκανες και βγήκαν, όσα δε βγήκαν, όσα θα βγουν.

Και το σκοτάδι μέσα σου; Φωτίστηκε. Απαλά και ξάστερα. Σαν τη νύχτα γύρω σου.

Δεν αναλύεις το γιατί, μα ούτε και σε νοιάζει. Είσαι γεμάτος, νιώθεις το τώρα, και χαμογελάς.

Και ναι τώρα όλα καλά, ότι και να γίνει, όλα καλά!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-05-2007