Βανκούβερ - Βλαδιβοστόκ

Δημιουργός: AceOfSpades, Σπλατς

δυο χρόνια μετά, από τα σβησμένα.αφιερωμένο σε μια ρότα , ενός πλοίου που 'μοιαζε να ταν στοιχειωμένο. είχε κολλήσει κει πάνω 4 μήνες, το τελευταίο μπάρκο του πατέρα μου..που όλο κόντευε και πιο πολύ αργούσε.Αφιερωμένο και στην Αγνή. Αγνή , το Βανκούβερ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=georgia][color=black]Μες το σαλόνι που ‘ναι από καπνούς πνιγμένο,
Κι από αλλόκοτες φιλίες βαπορίσιες,
παίζοντας πόκα μοιάζουνε μπλόφα οι αλήθειες
σα βγαίνει φλος πάντα το χρώμα το άλικο

Ο γέρο-σκύλος τριγυρνά στη λαμαρίνα.
Γλώσσα στριμμένη , κοροϊδεύει όλους τους ναύτες,
Πάνω μου τα άστρα μιας ανάμνησης οι δράστες,
Δίπλα το ρέμα του ωκεανού πικρό.

Στο μπροστά το άλμπουρο ,γλάρος λαθρεπιβάτης,
θα ξαποστάσει λίγο κι ύστερα θα φύγει,
κλείνω τ΄αμπέχωνο σαν με περνά μια ρίγη,
στρέφω τα μάτια μου στα πλώρα τ` ουρανού.

Η λοστρομάτζα δίπλα στα ράουλα , διατάζει,
με ματσακόνια και με ξύστρες μες τα αμπάρια,
πιάνουμε βόρεια ,στου Αιγόκερου τα αχνάρια
και το λιμάνι του Βανκούβερ πίσω μένει.

Η πολιτεία αργοσβήνει από τα μάτια,
μέσα σε αχνόφωτα ,σε πρωινές ζοχάδες ,
μπροστά μας έχουμε ταξίδι δύο ‘βδομάδες
πιοτί γεμάτοι μα κενοί μες τις καρδιές μας.

Όταν οι Ρώσοι θα το πάρουνε το στάρι,
και ξεφορτώσουμε από όλα τα αμπάρια,
γιε μου με γράμματα δε θα παίρνεις χαμπάρια,
θα ναι το μπάρκο μου το τελευταίο αυτό.
...
...
Η λοστρομάτζα την πρώτη βάρδια , διατάζει,
με ματσακόνια και με ξύστρες μες τα αμπάρια,
πιάνουμε νότια ,στου Καρκίνου τα αχνάρια
και πίσω μένει το ψυχρό Βλαδιβοστόκ.

Όλη η Καμτσάκα αργοσβήνει από τα μάτια,
μέσα σε αχνόφωτα σε σιδεριές κι αρπάγες,
μπροστά μας έχουμε ταξίδι δυο βδομάδες
πιοτί γεμάτοι μα κενοί σε δυό ηπείρους.

Όταν οι Καναδοί , το μινεράλι πάρουν
και ξεφορτώσουμε από όλα τα αμπάρια,
γιε μου με γράμματα δε θα παίρνεις χαμπάρια,
θα ναι το μπάρκο μου το τελευταίο αυτό... [/color][/font]


{Α}

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-05-2007