Πρώτη Προβολή

Δημιουργός: Avalon, william Smith

...Μοντάζ στην ανάρμοστη τηλεπάθεια.....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Στα παράταιρα του μυαλού μου ακόμη μαγνητοσκοπώ ιστορίες [/I]

[I]μ' εκείνη την παλιά μηχανή που μου χάρισε η Avalon [/I],

[B]αλλά πάντα τις προβάλλω σε πρώτη προβολή[/B]

Σήμερα μίλησα και έγραψα μερικά συνθήματα στους τοίχους
με κόκκινη μπογιά κυτταρικής ανασφάλειας...

Φορτώθηκα όλα τα υπάρχοντά μου
και ξεκίνησα για τον πηγαιμό της επιστροφής μου
απο το άδυτο της περίεργης σκέψης σου..

[I]Λιθοβόλησα την αμαρτία μου
ξεσκόνισα την απορία μου
και διάλεξα τον δρόμο της μαγείας για να σου μιλήσω
με το πρόσωπο ενός άλλου[/I]

[B]που βλέπεις ότι είμαι εγώ
ο απόλυτος γνωστός σου
αλλά δε θέλεις να το πιστέψεις
δε θέλεις να αποκαλύψεις το παιχνίδι της αυταπάτης
γιατί σε βολεύει να μην είμαι εγώ αυτό που ακουμπάς
αυτό που μιλάς
ακόμη μέσα στην τηλεπάθειά σου...[/B]

[I]Ενέργεια ,,,,,,,
........Φωτιές.....
Το σώμα το γνωστό που σε αγγίζει
και κάνει έρωτα μαζί σου στο σκοτάδι
είναι το ίδιο...[/I]

Οι στιγμές αλλάζουν
τα χρόνια περνούν
σαν το τρένο που έπαιρνες καιρό τώρα
διασχίζοντας μακρινές πόλεις για να με συναντήσεις
για να με βρίσκεις πάντα εδώ πάνω διχασμένο
στο πλατύσκαλο της Avalon

Που ξενυχτάς πάντα τις εμμονές σου wiiliam ;

πως διαπερνάς τα στεγανά σου ;

και μετά καθώς πνίγεσαι απο τη μεγάλη σταγόνα της ζωής- στιγμής

Πεθαίνεις και ανασταίνεσαι , όπως τα λόγια σου
που δεν έχουν κάτι άλλο να σου πουν
εκτός απο εμπάθεια και ασυναρτησία....

[B]Γιατί δεν με αναγνωρίζεις ;
σου μιλάω όπως πάντα μέσα από την κατειλλημένη σου γραμμή
που με συναντούσες πάντα αργότερα...[/B]

[I]Το αργότερα είναι εδώ , το νωρίς πέρασε
το αύριο δε σου φτάνει....[/I]

[B]Σου Χαρίζω το σήμερα ζωή
και πέντε λεπτά ψυχραιμίας για να αντιμετωπίσεις
τον φευγάτο σου εαυτό...[/B]

Μοντάζ χρειάζονται τελικά οι εικόνες
για να δείχνουν πιο όμορφες
και να γεμίζουν οι φυγές χρώματα...
΄
[I]Αυτή η παλιά μηχανή πόσες αλήθειες ακόμα σου λέει...[/I]


[I]Ενέργεια.....
.....φωτιές πάνω στο χιόνι....
William ο πάγος λιώνει[/I]
Κι εμείς μείναμε πάλι μόνοι....

[I]Ξημερώνει προσδοκίες
βγάλε τις μπογιές απ' τα μάτια σου
θέλω να συγκρίνω αν είναι πιο μαύρα απο το σκοτάδι
που κι απόψε μας γυροφέρνει....[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-05-2007