Πιο κάτω δεν έχει

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][align=left]Πιο κάτω δεν έχει
Πιο κάτω ειν’ η Κόλαση
Ένα λεπτό πριν την αστραπή
Όπως με γλύφει ο κεραυνός στα δέκα μέτρα
Και το καμιόνι τρέχει με διακόσια στην Εθνική
Κάτω απ’ τη θάλασσα είναι η Άβυσσος
Κάτω απ’ την Άβυσσο πάτο δεν έχει
Εσύ γυναίκα
Ζεις σ’ ένα σώμα που αιμορραγεί
Και γιατρικό άλλο απ’ τον έρωτα που να το βρεις;
Το παρασύνθημα είναι η τρομπέτα σου και για μπουρδέλο η μοναξιά σου
Κι είναι πουτάνα κακιά που ποθεί τα φιλιά σου
Πιο κάτω δεν έχει
Στο ένα τέταρτο η ζωή κι εγώ την ίδια τη ζωή κατάπια
Η νύχτα γέννησε τη μοναξιά
Μα η μοναξιά είναι πουτάνα
Παίρνει στα πόδια της ανάμεσα όλα τ’ αγόρια αντάμα
Όσους μονάχοι απομένουν και περιμένουν καρτερικά
Έρημη χώρα η Ελλάδα κι η μαλακία ανθίζει
Και να σκεφτείς ένα λεπτό πριν την Ανατολή όλο το Σύμπαν πλημμυρίζει
Πιο κάτω δεν έχει
Δε με φοβίζει ο θάνατος
Τρέμω της ύπαρξής μου την αθωότητα μητέρα
Και πως θα φτάσω τον Παράδεισο παρθένος
Παίρνει τ’ αγόρια το καράβι
Και τα κορίτσια σβήνουν στα λιμάνια
Έρημη χώρα η Ελλάδα
Καρκίνος πέφτει στα χωράφια και καρπίζει
Κάτω απ’ τον πάτο του κρασιού οι λογοτέχνες
Στήνουν χορό οι ξεχασμένοι ποιητές
Τούτοι δε λείπουνε ποτέ
Ήπιαν τ’ αθάνατο νερό και δε τους πιάνει το φαρμάκι
Ούτε η σφαίρα ούτε η αρρώστια δε τους πιάνει
Γεννάνε λέξεις που δε γέννησε η γλώσσα
Τα βογγητά ζηλεύω και τους ψίθυρους
Ερωτικές κραυγές την ώρα που πηδιέσαι
Στο ένα τέταρτο η ζωή κι εγώ τη γλύτωσα απ’ το θάνατο
Στημένος πίσω απ’ τον τοίχο να σ’ ακούω
Πήραν φωτιά τα τούβλα στο χαμόσπιτο και τα ντουβάρια μαυρίσαν τον ήλιο
Στη νύχτα έμαθε η μοναξιά να παίζει
Έννοια δεν έχει για τα πλοία αν θα γυρίσουν πίσω
Γλύτωσα τέσσερις το θάνατο
Παραμιλώ παραπατάω
Μα το λιμάνι του έρωτα δε φτάνω
Κι απ’ του κρασιού τη ζάλη έπιασα πάτο
Πιο κάτω δεν έχει
Πιο κάτω ειν’ η Κόλαση[/align][/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-05-2007