Η βαλίτσα

Δημιουργός: elena351, ΕΛΕΝΑ Λ.

Βγαλμένο μέσα από την ίδια τη ζωή...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στη σοφίτα μιά βαλίτσα
είναι τοποθετημένη
από τα πολλά τα χρόνια
είναι κάπως σκονισμένη !

Ξεχασμένη η βαλίτσα
στέκεται και με θωρεί
χέρι δεν την έχει αγγίξει
σκέπτεται, κι απορεί !

Κάποια χρόνια η βαλίτσα
κουβάλησε ελπίδες
πού ναυάγησαν, χαθήκαν
χάρισαν μόνο ρυτίδες !

Νέοι τότε ξεκινώντας
θαρραλέοι με ζωηράδα
βάλαμε τα υπάρχοντά μας
φεύγοντας από την Ελλάδα !

Να δουλέψουμε σκληρά
αποκτώντας λίγο χρήμα
ν΄επιστρέψουμε συντόμως
το όνειρό μας, μα τι κρίμα !

Πέρασε ο πρὠτος χρόνος
τον διαδέχθηκε ένας άλλος
σύν τον χρόνο τον καινούργιο
ο Γολγοθάς μας ποιό μεγάλος !

Φυλακισμένο στην καρδιά
το όνειρο είχε παραμείνει
να φορτώσεις τη βαλίτσα
η Αμερική πίσω να μείνει !

'Ομως τ΄όνειρα κοστίζουν
πάντα λίγο ακριβά.....
ανάλογα πώς τα φέρει η ζωή
κατ᾽ ευχήν ή όλα στραβά !

ψυχραιμία εσύ δεν χάνεις
συνεχίζεις να ελπίζεις
τους στόχους πού είχες βάλει
τώρα ακόμα υποστηρίζεις !

Τα χρόνια παρελαύνουν
μανεκιέν σε πασαρέλα
η μάνα λέει δακρυσμένη
"παράτα τα όλα κι έλα" !

Άς δουλέψουμε λίγο ακόμη
τώρα υπάρχει οικογένεια
τα έξοδα πλέον πληθαίνουν
μεγάλη του μυαλού η έννοια !

Τώρα υπάρχουν υποχρεώσεις
από παντού είσαι δεσμευμένος
τη βαλίτσα σου σαν θυμάσαι
νοιώθεις απογοητευμένος !

Κι αποσύρεται η νιότη
με ελαφρά πηδηματάκια
κι η επιστροφή σου μοιάζει
με αθώα ψεματάκια !

Εκκαθάριση θα πρέπει
στη σοφίτα γιά να κάνεις
τώρα δίλημμα μεγάλο
τη βαλίτσα πού θα βάνεις?

Την αγκαλιάζεις τη χαϊδεύεις
με βαρύ αναστεναγμό....
αυτή δακρύζει γιατί νοιώθει
της καρδιάς σου τον καημό !

"Δεν χρειάζομαι εγώ πλέον
πάρε με και πεταξέ με
πίσω εσύ δεν επιστρέφεις
από τη σκόνη απαλλαξέ με" !

Πρέπει εσύ να την πετάξεις
μα με κλάμα γοερό.....
την αγκαλάζεις και της λές
"μα βαλίτσα δεν μπορώ"!

Μιά ηλιόλουστη ημέρα
έγινες η συνοδός μου
των ονείρων ,της ψυχής
της ζωής ο οδηγός μου !

Πώς εγώ να αποφασίσω
κι εσένα να πετάξω??
τότε θα έπρεπε βαλίτσα
ίσως εμένα να αλλάξω !

Μήνες πάνω στη σοφίτα
κάνοντας μου εσύ παρέα
μέχρι πού θά΄ρθει το τέλος
κι η ημέρα η τελευταία !

Εγώ θα είμαι γερασμένος
κι εσύ θα έχεις πιά παλιώσει
το ταξίδι και των δυό μας
θα πλησιάζει να τελειώσει !

Αυτή όμως τη φορά
το ταξίδι θα διαφέρει
δεν θα είμαι εγώ εκείνος
πού θα σου κρατά το χέρι !

Και επιστροφή δεν θα είναι
δεν θα χρειαστεί εισητήριο
εσύ θα είσαι γιά σκουπίδια
κι εγώ γιά το ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ !!



....@....

29-05-2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-05-2007