Μακρινά αστέρια

Δημιουργός: sofia_lou

Για το σύμπαν που ονειρεύομαι ακόμα να σου χαρίσω...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάθε φορά που συλλογίζομαι τα μάτια σου,
Αναζητώ τις πύλες που άνοιγες για μένα,
Σκάλες που βγάζανε σε υπόγεια κρυμμένα,
Και εργαστήρια που έπλαθες τα μάγια σου.

Σε ένα παράθυρο νεκρό γεμάτο χιόνι,
Μου λες σαπίσαν’ τα λουλούδια τα ακριβά σου,
Μα έμειναν κάποια αποτυπώματα βαθιά σου,
Φωτιά που αντί να ημερεύσει όλο φουντώνει.

Και είναι τα αστέρια που ριγούν θαρρείς κομμάτια σου,
Που όλο σε ψάχνω σε βυθούς που έχεις πέσει,
Να σε αγαπήσει πιο πολύ ποιος θα μπορέσει,
Και να θαφτεί για να χτιστούνε τα παλάτια σου;

Ο ήλιος τραβάει δυτικά, παντού νυχτώνει,
Πέρασαν μήνες και δεν είσαι πουθενά,
Και όνομα δίνω σε αστέρια μακρινά,
Αφού το σύμπαν μου μακριά σου πιάνει σκόνη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-06-2007