Σπαραγμός της μάνας

Δημιουργός: agrampeli

Δέν έχει καμία σχέση μ΄εμένα απλώς μου βγήκε από έναν έργο πού είδα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σπαραγμός της μάνας

Μ΄εκτύπησε ο κεραυνός
Και έκαψε τα φτερά μου
Πού πέταγα πολύ ψηλά
Γιά σένανε καρδιά μου

Σπαράζω απ΄τόν πόνο μου
Σάν άγριο θυρίο
Καί νιώθω τόση παγωνιά
Καί το κορμί μου κρύο

Πήρες το εισιτήριο
Καί μπήκες στο καράβι
Ταξίδι δίχως γυρισμό
Κι ό πόνος κόβει ράβει

Με τσάκισε μέ γέρασε
Παιδί μου ο θάνατος σου
Όταν τον είδα ανοιχτό
Τόν τάφο τόν δικό σου

Τα βράδια κάθομαι άγρυπνη
Καί ο νούς μου όλο τρέχει
Καί την φωτογραφία σου
Κοιτάζω σαν να γνέφει

Τώρα κρατάω αγγαλιά
Μία φωτογραφία
Και της μιλώ μα δέν βγάζει
Αυτή φωνή καμία

Σκοτείνιασε ο ουρανός
Παντού γύρο σκοτάδι
Ότι πολύ αγάπησα
Μου το ΄κλεψε ο ¨Αδης

Δεν θέλω πιά να κοιμηθώ
Όνειρα να μην βλέπω
Αφού όλα τα έχασα
Και εφιάλτες έχω

Νιώθω εκατών χρονών γριά
Στό σώμα στην ψυχή μου
Τί να την κάνω τήν ζωή
Με δίχως το παιδί μου

Είναι σκληρό καί αβάστακτο
Μαρτύριο μεγάλο
Ο θάνατος σου μ΄έκανε
Και έγινα ναυάγιο

Να κλείσω μάτι δέν μπορώ
Πήρα πάλι τους δρόμους
Μου φόρτωσε φορτίο βαρύ
Ο χάρος πάς του ώμους

Πώς είναι Θεέ μου δυνατό
Ζητώ να μ΄απαντίσεις
Τόσες ελπίδες καί όνειρα
Στό χώμα να τα κλείσεις

Θυμάμαι όλα τ΄όνειρα
Πού έκανα γιά σένα
Ο θάνατος τα σκόρπισε
Καί πήγανε χαμένα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-06-2007